Elżbieta Rodzeń - " Dziewczyna o kruchym sercu"

Tytuł: Dziewczyna o kruchym sercu

Autor: Elżbieta Rodzeń

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Rok wydania: 2016

Liczba stron: 586

Ocena: 7/10

Opis:

Janek to chłopak towarzyski i lubiany, w szkole wzorowy uczeń, a w wolnych chwilach wolontariusz. Ulka to jego przeciwieństwo - opryskliwa, nieufna, skryta.

Oboje są w klasie maturalnej, a z racji częstych nieobecności dziewczyna ma zaległości z matematyki. Janek zgłasza się na ochotnika, aby jej pomóc. Chce po prostu wypełnić kolejne zadanie. Z biegiem czasu z zaskoczeniem odkrywa, że coraz bardziej zależy mu na Uli. Dziewczyna jednak cały czas go odpycha... Jaka tajemnica połączy tych oboje? Czy Ula pozwoli Jankowi zbliżyć się do siebie? Czy mają szansę być razem?

Recenzja:

Szkoła uczuć po polsku

Elżbieta Rodzeń debiutowała książką pt. Noc świetlików, której nie miałam okazji przeczytać. Dziewczyna o kruchym sercu jest jej drugą powieścią wydaną z wydawnictwem Zysk i S-ka. Tym razem autorka postanowiła odejść od tematyki fantastycznej, na rzecz opisania historii, którą wszyscy już znamy, ale która opowiadana na nowo niezmiennie wzrusza i budzi emocje.

Spodobał mi się tytuł i spodobała mi się okładka. Choć szkołę skończyłam już dobrych kilka lat temu i nie miałam zamiaru znowu do niej wracać, a już na pewno nie do liceum (sami przyznajcie, gimnazjum to najlepszy czas w życiu ucznia), przygoda z książką pani Rodzeń okazała się nie takim znowu strasznym powrotem do szkolnej ławy.

Janek i Ula są w klasie maturalnej. Janek to lubiany przez wszystkich, popularny uczeń, któremu na pierwszy rzut oka niczego nie brakuje. Dobrze się uczy, śpiewa w kościele, udziela się w wolontariacie – złoty chłopak. Ula jest jego przeciwieństwem. Nikt jej nie zauważa, kiedy przychodzi na zajęcia, nikt też nie zwraca uwagi na to, że jej nie ma. Dziewczyna jest zadowolona z takiego obrotu rzeczy, kiedy ktoś usiłuje do niej zagadać, spławia go niezbyt uprzejmie, nie dając szans na żadną interakcję.

Gdy Janek dostaje zadanie, by opiekować się Ulą, nie ma pojęcia, do czego go to zaprowadzi. Początkowo idzie mu jak po grudzie, dziewczyna w najlepszym wypadku go ignoruje. Nie robi tego dlatego, że jest wredna z natury – jest śmiertelnie chora i wie, że jej dni są policzone, więc nie chce się z nikim spoufalać. Początkowo Janek udziela Uli korepetycji z matematyki. Po kilku takich spotkaniach młodzi oswajają się ze sobą. Ten proces jest powolny, ale nieuchronny. A gdy poznają się lepiej i okazuje się, że żadne z nich nie jest takie, jakie mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka, zaczynają czuć do siebie coś więcej.

- Co powiedziała ci mama Uli? – zapytałem, kiedy jeszcze byliśmy sami.

- Że gdyby modliła się o coś innego niż zdrowie córki, ty byłbyś odpowiedzią na jej modlitwy.

Możecie się już domyślić, jak skończy się ta historia. Bohaterowie w pewnym momencie oglądają nawet razem Szkołę uczuć. Janek będzie się starał zrobić wszystko, co w jego mocy, by ocalić ukochaną, ale czy uda mu się pokonać przeznaczenie i zwalczyć to, co nieuniknione?

Na początku napisałam, że autorka odeszła od fantastyki, ale to nie do końca prawda. Mamy tu malutki element fantastyczny, ale nie wyjaśnia się to razu, więc nie zdradzę wam tej tajemnicy, żeby nie psuć wam zabawy.

Autorce udało się stworzyć żywych i wielowymiarowych bohaterów – i nie mówię tu tylko o Janku i Uli, nieźle wyszli jej się nawet ci drugoplanowi. To dobra opowieść, która złapie was za serce. Pewnie gdybym przeczytała ją w gimnazjum albo liceum zrobiła by na mnie o wiele większe wrażenie, ale od tamtego czasu zdążyłam już poznać kilka podobnych książek, jak Jesienna miłość (na podstawie której powstał film Szkoła uczuć) czy Zanim umrę. Niemniej jednak polecam wam serdecznie, bo ta powieść to dowód na to, że polscy autorzy też  potrafią tworzyć poruszające historie!

Książkę dostałam od Wydawnictwa Zysk i S-ka