T.M. Frazier - "King"

Tytuł: King

Autor: T.M. Frazier

Cykl: The King (tom 1)

Wydawnictwo: Kobiece

Rok wydania: 2017

Liczba stron: 336

Ocena: 3/10

Opis:

King to facet, którego nie chciałabyś wkurzyć. Nikt by nie chciał. Jedyną walutą, jaką przyjmuje w odwecie jest krew, pot albo seks. Ewentualnie wszystko naraz. Nie warto z nim zadzierać.

Doe, bezdomna dziewczyna z ulicy, straciła pamięć. Nie ma pojęcia, kim jest, ale zrobi wszystko, żeby przetrwać. Kiedy Nikki, jej koleżanka z ulicy, zabiera ją na imprezę z okazji wypuszczenia Kinga z więzienia, Doe decyduje się zrobić cokolwiek, byle tylko przeżyć kolejny dzień.

Przyszłość Kinga właśnie się waży, a Doe najpierw musi odkryć tajemnice własnej przeszłości. Kiedy bohaterowie się spotkają, nauczą się, że czasem rozsądek, pożądanie i serce w ogóle nie chcą współpracować.

Recenzja:

O "Kingu" słyszałam dużo dobrych opinii. Ba, część moich znajomych blogerek była tą pozycją tak zafascynowana, że bez wahania mi ją polecała. No to sięgnęłam - i jestem z tego powodu bardzo zasmucona. Ta historia chyba bardziej nie mogła mnie zawieść. Chociaż muszę przyznać, że były lepsze i gorsze momenty. Tych gorszych było jednak znacznie więcej... Przejdźmy jednak do dalszej części recenzji, gdzie wymienię Wam wszystkie wady i zalety tej powieści, abyście sami mogli zdecydować, czy warto po nią sięgnąć.

King to typowy zły chłopiec - zajmuje się robieniem tatuaży, a tak naprawdę to większość swojego czasu spędza na czynnościach związanych z narkotykami, bronią i gangiem motocyklowym. Poznajemy go w momencie, gdy wychodzi z więzienia po kilku latach odsiadki - ale nie zmienił on swoich nawyków ani siebie. Co więcej - jest raczej dumny z tego, co zrobił, zanim wpakowali go za kratki. Jak dla mnie ten mężczyzna miał po prostu zbyt przerośnięte ego i mało co obchodzili go inni, chyba, że należeli do najbliższych, których trzeba było chronić. Nie mówiąc już o tym, że traktował dziewczyny jak zabawki. W tym także naszą Bezimienną - z racji tego, że główną bohaterka miała jakiś wypadek, ma amnezje i nie zna swojego imienia, wszyscy nazywają ją Doe (wiecie, jak niezidentyfikowanego trupa w Ameryce). Niezłe przezwisko, tak swoją drogą...

Doe to typowa grzeczna dziewczynka. Chociaż trafiła na ulicę, umiera z głodu i żyje pod opieką prostytutki, to nie umie zachowywać się tak jak tamta. Ma jakieś zasady moralne i chciałaby, żeby po odzyskaniu wspomnień, nie było jej wstyd za siebie i swoje uczynki. A później poznaje Kinga i cały plan szlag trafił - bo nie da się tego inaczej opisać. Chociaż Doe okrywa przy nim siebie na nowo, to sam fakt, jak toksyczna jest ich relacja, jak pełno w niej bólu, cierpienia i niebezpieczeństwa, nie jest raczej czymś dobrym dla osoby z amnezją, która chce odzyskać swoje wspomnienia i dawne życie. Powiem tylko, że prawda o Bezimiennej bardzo mnie zszokowala i wątki, które ujawnione były na koniec prawie zachęciły mnie do sięgnięcia po kolejną część. Prawie, bo spodziewam się, że ona mimo wszystko też będzie tak okropnie napisana, a tylko kilka wydarzeń mnie zainteresuje.

Sama autorka chyba średnio lubi normalne związki, albo w duchu marzyła o takiej historii, bo mimo wszystko "King" znacznie odbiega od historii, które znam. Mimo wszystko pisarka, jeśli nie liczyć jej pomysłu na stworzenie dosyć brutalnych elementów, to nie można jej odmówić tego, że ciekawie wykreowała głównych bohaterów - a w szczególności przyjaciela głównego bohatera, którego mimo wszystko polubiłam. W samych dialogach zdarzało się dużo przekleństw, więc jeśli tego nie lubicie, trzymajcie się od tej książki z daleka. To dobra porada i mam nadzieję, że będziecie się jej trzymać, zamiast później marudzić, że ta pozycja Was zawiodła. W ogólnym rozrachunku książkę przeczytałam jednak dosyć szybko, bo jest ona napisana w dosyć prosty sposób i nie ma jakichś językowych komplikacji. Czytanie nie sprawiło mi jednak takiej radości, jaką chciałam mieć.

Okładka jest raczej ciekawa. Przyciąga wzrok - może dlatego, że kojarzy mi się ten facet na okładce z głównym bohaterem z serialu "Arrow"? Notabene bardzo lubię ten serial i chciałabym, żeby ta okładka zrobiła jednak książkę o lepszej treści. Nie jestem jednak pewna, czym w ogóle kierował się grafik, kiedy tworzył oprawę graficzną do tej pozycji - chyba tytułem. Niemniej jednak dalej to lepsze niż jakaś całująca się parka i milion cukru i słodyczy.

Podsumowując, nie mam nic więcej do dodania, co by przemówiło na korzyść tej pozycji. Macie w recenzji zebrane wszystkie plusy i minuty tej książki. Rozważcie je. Niemniej jednak, jestem w stanie polecić wiele powieści z wydawnictwa Kobiecego - ale jednak nie "Kinga". Trochę żałuję, że dałam się na niego namówić. Mam jednak nauczkę i po kolejny tom już nie sięgnę - niech zrobią to ci, którym ta książka się podobała. Ja uważam ją jednak trochę za zbyt stereotypową, brutalną i obrzydliwą. Wiecie: każdy ma swój gust. Chociaż fajnie by było, jakby podobały nam się wszystkie książki, jakie zostały wydane...

Książkę dostałam od Wydawnictwa Kobiecego