Rebecca F. Kuang – "Wojna makowa"

Autor: Rebecca F. Kuang

Tytuł: Wojna makowa

Wydawnictwo: Fabryka Słów

Rok wydania: 2020

Ilość stron: 640

Ocena: 9/10

Opis:

Kiedy jesteś sierotą wojenną świat ma dla ciebie głównie pogardę, odrzucenie, brutalność i ból. Czasem, jeśli akurat masz szczęście, obojętność. Jeśli natomiast do tego jesteś dziewczynką, szczęście ma twoja przybrana rodzina. Zawsze może ubić interes i sprzedać cię na żonę jakiemuś zamożnemu staruchowi.

Rin doświadczyła tego wszystkiego. Jest nikim, jej życie nie ma dla nikogo żadnego znaczenia, nikogo też nie obchodzi jej los. Jeśli chce wydostać się z rynsztoka, w którym się wychowała, ma tylko dwie drogi. Pierwsza wiedzie przez łóżko obmierzłego starca. Druga, przez bramę Akademii Sinegradzkiej – elitarnej szkoły wojskowej. Aby podążyć tą drugą drogą, Rin zrobi wszystko, co tylko leży w ludzkiej mocy. A nawet więcej.

To nie jest historia o potędze nauki, sile przyjaźni czy starciach wielkiej magii.

To jest historia o kołach czasu, które nieustępliwie i bezlitośnie mielą ludzkie losy. I o dziewczynie, która zniszczyła cały mechanizm. Kamieniem, bo na miecz była za biedna.

Recenzja:

Od samego początku miałam wysokie oczekiwania względem tej książki. Otrzymała tyle nagród, tyle pozytywnych opinii, zdawała się taka oryginalna, świeża i zwyczajnie fantastyczna. Czy jednak udało jej się spełnić wszystkie moje nadzieje? I to z nawiązką.

Już pewnie po ocenie domyśliliście się, jak wielkie wrażenie wywarła na mnie ta książka. Ale muszę opisać Wam to wszystko dokładniej, muszę podzielić się emocjami, które zostały ze mną po lekturze. Lekturze, która przede wszystkim wciąga od pierwszej strony. Nigdy w życiu nie zgadłabym, że Wojna makowa jest debiutem autorki. Książka napisana jest z lekkością, zajmująco, w odpowiednich miejscach dodawane i wyjaśniane są ważne szczegóły, ale przy tym nie zostajemy zanudzeni na śmierć. Mamy tu sporo opisów, ale zdecydowanie nie można powiedzieć, że to typowe spowalniacze czy zapychacze stron, bo w książce Kuang wszystko ze sobą współgra i wiąże się, tworząc wspaniałą, monumentalną całość. Pierwsze wielkie wow właśnie za to.

Drugie wielkie wow za to, że autorka prowadziła czytelnika przez świat inspirowany prawdziwym, oparła go mocno o kulturę dalekiego wschodu, ukazywała jego piękno, by za chwilę wszystko to zmierzyć z twardą, nawet nie brutalną, lecz bestialską rzeczywistością (uwaga osoby o słabych nerwach, bo gdy historia się zmienia i przenosi na front krwawych bitew, Kuang niczego nie ubarwia i książka zawiera elementy gore). Do tego wykorzystywała wierzenia, zdarzenia historyczne i wplatała je według własnej wizji, tak by stworzyć coś naprawdę porażającego. Nie chcę zdradzić Wam zbyt wielu szczegółów, by nie zepsuć przyjemności samodzielnego odkrywania kolejnych wątków, ale to, przez co autorka przeprawiła swoje postacie… Łamała mi co chwilę serce i sklejała je na nowo nadzieją, którą później znów rozbiła w drzazgi. Tak, chyba tak to mogę podsumować.

Kolejne wielkie wow za bohaterów. Rin na początku książki jest tylko upartą, wyszczekaną małolatą i tak przez pierwsze strony można odnieść wrażenie, że Wojna makowa to do końca będzie kolejna fantastyka młodzieżowa, w której bohaterka spotyka na swojej drodze przyjaciół i zaciekłych wrogów, później pojawia się jeszcze więcej przeciwności… I tak dalej. Ale nic bardziej mylnego, bo ten etap w życiu Rin pokazuje jej początki, ukazuje, jak długą i wyboistą drogą szła, by jej charakter ewoluował. Dzięki temu można lepiej zrozumieć jej motywacje, jej decyzje. I choć nie ze wszystkimi można się zgodzić, trzeba przyznać jedno – Rin jest tak cholernie realną postacią, że nie można jej nie kibicować, nie polubić i nie drżeć o to, co się z nią stanie.

Tak samo zresztą jak o inne postacie. Rebecca F. Kuang przedstawiła całą masę charakterów i to w taki sposób, że w jednej chwili zdawało nam się, że wszystko o nich wiemy, by w następnej części książki poddać to wszystko w wątpliwość. Wspominałam o złamanym sercu, prawda? Przygotujcie się na piekielną przeprawę, bo autorka na dodatek nie oszczędza swoich bohaterów. Jak ja strasznie muszę dostać w swoje ręce kolejną część, by dowiedzieć się, co z nimi dalej się stanie…

Chyba nie muszę dodawać, jak bardzo polecam tę powieść. Mój czytelniczy rok zaczął się wspaniale i po takich książkach, jak Wojna makowa, będę obawiała się sięgać po kolejne, bo nie wiem, czy coś będzie w stanie sprostać tej zawiłej, pełnej niesamowitych, ale także okropnych, krwawych zdarzeń historii. Świat Rin nie jest prosty, nie jest banalny, nie ma w nim szybkich odpowiedzi i łatwych rozwiązań. To wielowątkowa opowieść, porusza tyle różnych tematów, że nie sposób o nich wszystkich wspomnieć. Jest wspaniała. Jest przerażająca. Zapiera dech w piersi. I pozostawia po sobie tylko pragnienie, by móc ją kontynuować i dostać więcej.

Jestem pewna, że nie zawiedziecie się na Wojnie makowej, bo to dojrzała, bardzo dobrze skonstruowana powieść. Nie jest pozbawiona wad, ale która książka ich nie posiada? Nie przeszkadzają one jednak w lekturze na tyle, by w jakikolwiek sposób mogło to wpłynąć na odbiór całości. Dlatego koniecznie sięgnijcie po debiut Rebekki F. Kuang, bo już dawno nie czytałam czegoś równie niesamowicie wciągającego, przerażającego i urzekającego jednocześnie.