Peter V. Brett - "Pustynna włócznia. Księga 1 i 2"

Autor: Peter V. Brett

Tłumaczenie: Marcin Mortka

Ilustracje: Dominik Broniek

Tytuł: Pustynna włócznia (Księga 1 i 2)

Cykl: Cykl demoniczny, tom 2.1 i 2.2

Wydawnictwo: Fabryka Słów

Data wydania: 25 marca 2022

Liczba stron: 522 + 674

Ocena: 8/10

Opis:

Tom 1: Sto tysięcy ludzi walczących ramię w ramię liczy się o wiele więcej niż sto milionów kulących się ze strachu.

Dlaczego cierpimy? Przez alagai!

Dlaczego Hannu Pash jest konieczna? Przez alagai! Bez alagai cały ten świat byłby niebiańskim rajem, spoczywającym w objęciach Everama...

Jaki masz cel w życiu? Chcę zabijać alagai!

A jak umrzesz? W szponach alagai! Dal’Sharum nie umierają w łóżkach ze starości! Nie padają ofiarą słabości bądź głodu! Dal’Sharum giną w bitwie, walczą, póki nie zasłużą na raj.

Śmierć alagai! Chwała Everamowi!

P.S. Opis tomu drugiego zawiera spoiler, więc go pominę. :)

Recenzja:

Cykl demoniczny szturmem wkradłem się do mojego serca, gdyż jest to jedna z najbardziej epickich serii fantastycznych, jakie trafiły w moje ręce. Jest tu wszystko: fascynujący świat z nietuzinkowymi regułami przetrwania, niebywałe starcia, interesująca magia, zapadający w pamięć bohaterowie i… sporo mroku. Pustynna włócznia to drugi tom tej fenomenalnej przygody, wznowiony przez Fabrykę Słów w dwóch tomach – z bajeczną oprawą graficzną Dominika Brońka – w której Peter V. Brett ponownie miło mnie zaskoczył.

W nocy przed nowiem, gdy panowały ciemności tak głębokie, że znikł nawet wąziutki rożek księżyca, w czerni za niewielkim zagajnikiem z Otchłani zaczęło się sączyć prawdziwe zło.

Nie wiem, jak to autor robi, ale dla tego cyklu całkowicie przepadam. Być może to przez płynność prowadzenia historii i bardzo dobry warsztat pisarski Bretta. Pustynna włócznia. Księga 1 to bardzo dobrze poprowadzona kontynuacja, tym razem skupiająca się na jednym z bohaterów, Jardira, którego poznajemy pod koniec Malowanego człowieka. Poznajemy tu nową kulturę, które przywodzi nieco na myśl środowisko wyznawców islamu oraz zaczynamy rozumieć to, co tym bohaterem kieruje – jego wychowanie wiele tu dopowiada (choć retrospekcje bywają meczące). Można rzec, że to kolejna cegiełka w kreacji świata Cyklu demonicznego - i to bardzo udana, choć… brutalna. Ta seria zdecydowanie jest skierowana do starszego czytelnika, bo poza krwawymi jatkami z demonami, mamy tu do czynienia także ze scenami gwałtu i dość okropnym podejściem do kobiet, co może być ciężkie do zniesienia dla wrażliwszego czytelnika (mnie kilka scen sfrustrowało). Nie będę się jednak nad tym rozdrabniać – bo kontynuacja nieco nadrobiła tu elementy mnie irytujące (choć i kilka powtórzyło).

Mądry dowódca musi wprowadzić swojego przeciwnika w błąd jeszcze przed rozpoczęciem bitwy. Gdy jest silny, musi udawać słabego. Gdy jest słaby, musi sprawiać wrażenie, że jest gotowy do walki. Gdy szykuje się do uderzenia, musi się wydawać, iż jest nieszkodliwy. Podczas przegrupowania musi wpoić u wrogów przekonanie, że lada chwila zaatakuje. W ten oto sposób zyskuje przewagę nad przeciwnikiem.

W Pustynnej włóczni. Księga 2 ponownie spotykamy znanych nam bohaterów – i od razu zostajemy wrzuceni w wir wydarzeń. Jest to oczywiście ścisła kontynuacja wcześniej książki, niemniej w tę znacznie łatwiej się wgryźć – być może dlatego, że mamy tu przedstawione interesujące zetknięcie się dwóch – można rzec – różnych światów i kultur, które choć wiele dzieli, równie wiele zdaje się łączyć. Peter V. Brett skupił się weń także na rozwoju postaci, zmianach w nich zachodzących oraz wyborach, które podejmują i – choć z wieloma się nie zgadzam – nie mogę określić ich jako złe czy dobre. Nieco gorzej wypadają tu relacje – niektóre zdają się być wręcz nierealne, nie rozumiałam też intencji prowadzenia niektórych postaci właśnie w ten sposób, ale… kto wie? Może w kolejnych tomach miło się zaskoczę? Wierzę w to i mocno trzymam za rozwianie moich wątpliwości, po zakończenie całej Pustynnej włóczni było doprawdy kapitalne i aż nie mogę doczekać się kolejnego spotkania z tym cyklem.

- Nigdy jej nie porzuciłem - warknął. - Byłem przy niej zarówno tu - postukał się w czaszkę - jak i tu - pokazał serce. - Ty zaś zarówno myślami, jak i sercem byłeś zawsze gdzieś indziej, daleko, jak najdalej stąd.

Warto jeszcze dodać kilka słów na temat całej Pustynnej włóczni, bo to, co wspomniałam, to zaledwie zalążek tego, co w tych książkach znajdziecie. Pojawiają się w nim kolejne otchłańce, paskudne potwory, z którymi ludzie muszą się mierzyć. A i – jak już wspomniałam we wstępie – starć tu nie brakuje, a walki wypadają bardzo efektownie – autor w tej kwestii ogromnie oddziałuje na wyobraźnię czytelnika (zresztą sama kreacja demonów także jest rewelacyjna). Co więcej, ukazanie zjednoczenia ludzi przeciw zagrożeniu i hart ducha niektórych bohaterów, fantastycznie kontrastuje z ponurością serii oraz podłościami w niej ukazanymi – dzięki temu, że więcej jest tu bezdusznych scen i zła, właśnie te jasne strony lepiej wybrzmiewają i naprawdę dobrze wypadają (no, prawie zawsze, bo działań Leeshy to ja chyba nigdy nie zrozumiem). Boję się dodać coś więcej, aby nie zdradzić Wam istotnych kwestii – wiedzcie jednak, że to wyśmienicie rozbudowane uniwersum, pod każdym względem!

W nocy wszyscy ludzie są braćmi.

Oba tomy Pustynnej włóczni nie są idealne, ale i tak są genialną rozrywką i udaną fantastyką. Choć przygody w tym mrocznym świecie mogą wydawać się niepokojące i faktycznie potrafią wywołać w czytelniku dyskomfort (a nawet niesmak), tak fascynują od pierwszych stron i… naprawdę ciężko z tych książek wyjść. A dodając do tego nowe wydanie, w którym idzie się zakochać od pierwszych stron (nawet nie wyobrażacie sobie, jak kocham ilustracje Dominika Brońka) – to must have w biblioteczce każdego miłośnika powieści fantastycznych. Cóż mogę powiedzieć więcej? Polecam z całego serca! 💚