Washington Irving - "Jeździec bez głowy i inne opowiadania"

Autor: Washington Irving

Tłumaczenie: Mira Czarnecka

Tytuł: Jeździec bez głowy i inne opowiadania

Wydawnictwo: Nowa Baśń

Data wydania: 20 czerwca 2022

Liczba stron: 130

Ocena: 9/10

Opis:

Najlepsze opowiadania amerykańskiego mistrza pióra!

Jeździec bez głowy, Rip Van Winkle oraz Upiorny narzeczony to trzy ponadczasowe perły dziewiętnastowiecznej literatury grozy. Inspirowały samego Tima Burtona, który w swej twórczości garściami czerpie z gotyckiej estetyki!

Krążące od pokoleń legendy, w których kuszą złowrogie moce.

Nieustannie przeplatające się zbrodnia i makabra, lęki i pragnienia, miłość i zemsta.

Skrywające mroczne sekrety domostwa, gdzie ożywają baśnie, duchy i czary.

Przykryte mgłą zamki, które nawiedzają spowite w czerń postaci.

Irving w opowiadaniach doskonale uchwycił tę niepowtarzalną atmosferę tajemniczości i mroku, którą ograniczają jedynie ramy wyobraźni.

Recenzja:

Jeździec bez głowy i inne opowiadania to książka, która okazała się dla mnie wielkim zaskoczeniem. Sięgając po nią spodziewałam się, że będzie to lektura bardziej młodzieżowa, a wewnątrz znalazłam treści przeznaczone raczej dla starszego czytelnika (niekonieczne stricte dorosłego). Jakimś cudem mój umysł pominął informację, że jest to dziewiętnastowieczna literatura grozy (być może przyćmiła mój rozsądek barwna okładka), ale dla mnie akurat ta gafa wyszła na plus. Uwielbiam ponadczasowe creepy opowieści, a jako, że były one dodatkowo inspiracją dla samego Tima Burtona (mojej wielkiej miłości) – zachwyt był wręcz gwarantowany!

W Jeźdzcu bez głowy i innych opowiadaniach skryły się trzy opowieści. Poza tytułowym opowiadaniem (i pewnie przez wielu niejako znanym za sprawą świetnej ekranizacji) w tym niepozornym zbiorze kryje się również Rip Van Winkle oraz Upiorny narzeczony. Wszystkie opowieści mają niebotyczny gotycki klimat, niosą ze sobą historie przyprawiające o dreszcze, z niepokojącymi zjawiskami paranormalnymi. Mam wrażenie jednak, że opowiedzenie o nich więcej mogłoby zdradzić zbyt wiele fabularnych szczegółów, bo są to opowiadania krótkie, do pochłonięcia na jeden raz. Mówię poważnie – odejmując strony pierwsze oraz bajeczne ozdobniki z tytułem każdego utworu, pozostaje nam niecałe sto dwadzieścia stron. Przyznacie sami, że to niewiele, prawda? Ale mimo tej skromnej ilości treści, opowieści okazały się dla mnie w pełni satysfakcjonujące, przemyślane i na swój cudaczny sposób zachwycające.

Jak wspomniałam powyżej, niewiele z treści zdradzę, ale podzielę się moimi spostrzeżeniami, które być może kogoś z Was przekonają do sięgnięcia po tę książkę, bo naprawdę warto! Myślę, że nawet osoby podchodzące z dystansem do szeroko pojętej grozy, powinna ta książka zainteresować. Washington Irving igra tutaj z czytelnikiem w gawędziarski sposób, fenomenalnie odmalowując tło oraz ludzkie mentalności – człowieka postępowego z miasta oraz pełnej przesądów wsi. Bardzo lubię takie zestawienia, gdzie rozsądny człowiek, uczony, z wiedzą, zostaje nagle wplątany w rzeczy niepojęte, których sam nie potrafi wyjaśnić i pełen wątpliwości traci zaufanie do własnych zmysłów. To zagubienie udziela się i czytelnikowi, bo i sam nie może być pewien, co w danej historii jest prawdziwe – nawet jeśli jest świadomy tego, że ma przyjemność z czystą fikcją. A może właśnie nie? Autor naprawdę potrafi wzbudzić w czytelniku niepokój, ale i zachwyca znakomitym piórem, przywodzącym na myśl najznakomitsze klasyki (i to w dobrym tych słów znaczeniu, wcale nużącym i rozwleczonym).

Nie wiem, co jeszcze mogłabym dodać poza powtórzeniem, że Jeździec bez głowy i inne opowiadania to doprawdy fantastyczna propozycja dla każdego, wprost idealna na jesień, która rozbudza wyobraźnię, fascynuje i wywołuje dreszcze na plecach. Jeśli macie ochotę na grozę w przepysznie klasycznym wydaniu – koniecznie zapoznajcie się z tą pozycją. Polecam z całego serca!