Molly McAdams - "Wybieram ciebie"

*muzyka*

Autor: Molly McAdams

Tytuł: Wybieram ciebie

Wydawnictwo: Amber

Data wydania: 2014

Ilość stron: 304

Ocena: 4/10

Opis:

Zakochana pierwszą miłością, rozdarta pomiędzy dwoma mężczyznami dziewczyna dokonuje wyboru, który prowadzi do tragedii…

Mój pierwszy rok na uniwersytecie wydawał się niemal idealny. Ale jeden gorący weekend, kiedy uległam namiętności, zmienił wszystko…

Osiemnastoletnia Harper dorastała w bazie wojskowej pod surowym okiem ojca, oficera marines, i marzyła, żeby wyrwać się spod jego rygorystycznej kontroli. Wyjeżdża na uniwersytet jak najdalej od domu, żeby żyć wreszcie własnym życiem i doświadczać rzeczy, o których dotychczas tylko słyszała od chłopaków z jednostki – jej jedynych przyjaciół.

Współlokatorka z akademika wciąga ją w nieznany świat – nowych emocji i nowych uczuć, imprez i przystojnych facetów. Takich jak Brandon i Chase.

Obaj są obłędnie seksowni. Obaj są niebezpieczni. I obaj szaleją za Harper.

Harper kocha ich obu i wie, że jej wybór złamie czyjeś serce. Ale nie przeczuwa, jak wielki ból przyniesie jej samej…

Recenzja:

Wydaje mi się, że ostatnio trafiałam na tą lepszą część YA - moja passa w końcu musiała się odmienić, w końcu tyle ludzi narzeka na ten gatunek, a moje dwie ostatnie recenzje co do "Buntownika" i "Zaryzykuj ze mną" były bardzo pozytywne. Co w takim razie sprawiło, że "Wybieram ciebie" przekreśliłam już prawie na samym starcie? Przeczytajcie recenzje i dowiedzcie się, jakie były moje odczucia przy zapoznawaniu się z treścią tej pozycji. 

Przede wszystkim totalnie nie polubiłam głównej bohaterki - Harper wydała mi się totalnie pusta: przez całe życie nie mogła za siebie decydować i w momencie rozpoczęcia nauki na uniwersytecie, zachowuję się tak, jakby mogła wszystko - w ciągu jednego dnia zmienia całą swoją garderobę, zaczyna używać kosmetyków i krytykuje wszystkich i wszystko. Co najważniejsze - Harper jest osiemnastoletnią dziewicą i kiedy się to wydaje, dosłownie wszyscy są zszokowani takim stanem rzeczy. Zastanawia mnie to, czy serio w państwie, z którego pochodzi autorka, wszyscy są tam aż tak wyzwoleni i niekontrolowani, że taki stan rzeczy o nastolatki stanowi dla nich nie lada zaskoczenie?

Jej najlepsza przyjaciółka, którą praktycznie od razu staje się Bree - siostra Chase'a, jednego z facetów, na którego leci Harper, zachowuje się natomiast jak kompletnie naiwna, nieużywająca mózgu istota, dla której liczą się tylko imprezy, dobra zabawa i chłopcy. Później przywykłam do jej zachowania, ale na początku strasznie mnie irytowała. 

"Wybieram ciebie" to aż za bardzo typowy przykład na trójkąt miłosny pomiędzy dziewczyną a dwoma mężczyznami, gdzie oboje się totalnie idealni, doskonali, seksowni i można wymieniać tak dalej, aż zabraknie nam słów w słowniku i będziemy musieli przejść na neologizmy. Osobiście bardziej byłam fanką Chase'a niż Brandona, niemniej jednak czasami oboje wydawali mi się mocno przesadzeni, a historie, w jakie wplotła ich autorka, czasami sprawiały, że nie wiedziałam, czy się śmiać, czy płakać. 

Przede wszystkim Chase został początkowo przedstawiony jako taka typowa męska dziwka, a dopiero w późniejszym czasie autorka starała się pokazać, jaki tak naprawdę jest - możliwe, iż by jej to wyszło, gdyby nie to, że przez ten początek naprawdę zaczęłam go tak postrzegać i ciężko mi było zmienić zdanie o nim - chociaż w pewnym momencie mi się to udało. Brandon natomiast był przedstawiony jako taki typowy sympatyczny koleś... a później poznajemy jego historię i pewne rzeczy mogą ulec modyfikacją. I tu pojawia się pytanie - czy główna bohaterka chce grzecznego chłopca, który będzie umiał pokazać pazurki, czy definitywnie całkiem odwrotnie? 

Styl autorki bardzo różni się od tego, jaki miałam okazję czytać w poprzednich powieściach z gatunku YA - u tamtej pisarki mogłam znaleźć głębsze przemyślenia, wspaniałe opisy, intrygujące dialogi - tutaj dostajemy solidną porcję rozważań nastolatki na temat tego, czy dobrze się ubrała, albo czy był sens się malować, skoro nie ma żadnego "jej" ciacha w okolicy. Przyznam, że niektóre dialogi są dobre, szczególnie wtedy, kiedy Harper próbuje się komuś odgryźć, często jednak są po prostu nudne. Opisy też nie są tak dopracowane, jak mogłyby być - to samo tyczy się kreowania postaci, nie było bowiem żadnej, która wyróżniała się jakoś znacząco. 

Okładka natomiast dalej jest dokładnie taka sama, jak w pozostałych powieściach tego typu - szarości, biele, czernie, jakiś przeciętny obrazek zapowiadający to, co możemy znaleźć w treści - ale przynajmniej rozmiarowo wszystkie do siebie pasują, zresztą kolorystycznie przecież też, dlatego kiedy uda mi się ułożyć całą półeczkę w YA, to definitywnie wstawię gdzieś tu jej zdjęcie (w sensie na blogu, pewnie przy jakiejś recenzji tego gatunku).

Ta pozycja ma swoją kontynuację i zastanawiam się, czy jest sens sięgać po kontynuację - ale skoro nie odpuściłam czytania słabszych od tej serii, to pewnie dam radę dokończyć i tę, bo nie lubię czegoś porzucać, jak już zaczęłam. Uważam natomiast, że na jakiś czas od tej autorki potrzebuje przerwy - nie liczcie więc na to, że kolejna recenzja jej książki pojawi się w najbliższym czasie.

Mimo wszystko nie jestem w stanie całkowicie nie polecić tej pozycji - jestem bowiem pewna, że część młodzieży bardzo doceni tę pozycję, tak samo jak osoby, które lubią wątek romansu, szczególnie w trójkącie miłosnym, a także ci, którzy do czytania szukają czegoś lekkiego. Mam nadzieję, że nie będziecie żałowali czasu spędzonego przy tej powieści, jeśli już zdecydujecie się po nią sięgnąć. 

Książkę tę dostałam od OCZYTANI.pl - Tania Książka