Katarzyna Misiołek - "Ktoś ci się przygląda"

Tytuł: Ktoś ci się przygląda

Autor: Katarzyna Misiołek

Wydawnictwo: Muza

Rok wydania: 2018

Liczba stron: 320

Ocena: 6/10

Opis:

Anna, radiowa dziennikarka, której nocny program „Randka w ciemno“ jest bardzo popularny wśród słuchaczy, mieszka z pięcioletnim synem w starym domu na krakowskim Podgórzu. Jest kobietą jakich wiele – rozwiedzioną samotną matką, która godzi pracę zawodową z opieką nad dzieckiem. W jej życiu nie dzieje się nic niezwykłego, aż do dnia, w którym odkrywa, że ktoś się koło niej kręci. Ktoś, kto ma klucze do jej domu. Ktoś zupełnie obcy, a może bliski? Ktoś, kto nie waha się naruszyć pewnych granic i być może ma złe zamiary… Anna zaczyna się bać. Ten, kto ją osacza, wciąż pozostaje w ukryciu. Anna gubi się w domysłach, powoli przestaje ufać nawet swoim bliskim. Nęka ją nowy sąsiad? Syn gruzińskiej gosposi o ponurym spojrzeniu? Były student, z którym miała przelotny romans? Jak wiele wiemy o ludziach, których spotykamy na co dzień? I czy to możliwe, że Anna, która bardzo źle zniosła swój niedawny rozwód, wszystko to sobie wyobraziła? Pozostawiona samej sobie, osamotniona po odejściu męża, wpada w paranoję, czy może jednak ktoś na nią czyha?

Recenzja:

Katarzyna Misiołek to autorka, do której lubię wracać. Czyta się ją lekko i z przyjemnością, a przy okazji porusza mniej lub bardziej ważne problemy. Ktoś ci się przygląda to historia nękanej kobiety, która z dnia na dzień traci poczucie bezpieczeństwa i zaczyna popadać w paranoję.

Anka zbliża się do czterdziestki, ma za sobą rozwód, którego nadał nie przebolała i samotnie wychowuje syna, który do ojca jeździ jedynie co drugi tydzień. Mieszka na krakowskim Podgórzu w starym domu. Pewnego razu gdy bierze kąpiel, ktoś do niego wchodzi. Anka dochodzi do wniosku, że przy odrobinie chęci każdy mógłby to zrobić i nawet wymiana zamków nie poprawia jej komfortu psychicznego. Tym bardziej że prześladowca zdobywa najwyraźniej również nowe klucze. Kto stoi za nękaniem? Czy to student, z którym uwikłała się w romans? Nowa żona męża? A może sąsiad z naprzeciwka? Podejrzanych jest wielu, nie pomaga również fakt, że ktoś wysyła obleśne wiadomości na jej fanpejdż, ani to, że w Krakowie grasuje seryjny morderca polujący na kobiety.

To wszystko może brzmieć jak fabuła thrillera, ale niech was to nie zmyli – to nie jest thriller. Autorka jak zwykle postawiła na warstwę psychologiczną i obyczajową, przybliżyła nam życie Anki i stworzyła swego rodzaju studium szaleństwa. I wszystko byłoby fajnie, gdyby nie to, że książka liczy sobie troszkę ponad 300 stron i jest napisana sporą czcionką. Przyznaję, że po autorce Ostatniego dnia roku spodziewałam się jednak czegoś więcej. Tymczasem dostałam prostą w odbiorze, niezbyt pogłębioną historię, którą co prawda przeczytałam błyskawicznie, ale która pozostawiła uczucie niedosytu. Zdecydowanie autorka mogła bardziej rozwinąć wątek popadania bohaterki w paranoje, miała tutaj spore pole do popisu. Tymczasem wszystko toczyło się zbyt szybko i zostało rozwiązane zbyt łatwo.

Jeśli chodzi o postać Anki, z jednej strony jest to typowa kobieta, która ze swoimi problemami mogłaby być każdą z nas. Łatwo się z nią utożsamić, ale nie do końca ją polubiłam, a to ze względu na hipokryzję. Z jednej strony oburzała się zachowaniem koleżanki, która była nielojalna w stosunku do niej jako kobiety, z drugiej w analogicznej sytuacji zachowała się właściwie tak samo, jeśli nie gorzej.

Tak naprawdę trudno rozpisać się na temat tej książki, bo tak jak mówiłam, jest króciutka i wchodzenie w szczegóły wiązałoby się ze spojlerowaniem. Jest to kolejna sprawnie napisana historia Katarzyny Misiołek, ale tak jak wspomniałam, mogłaby być bardziej rozbudowana. Niemniej jednak jak najbardziej można przeczytać.