Ann Patchett - "Stan zdumienia"

Autor: Ann Patchett

Tłumaczenie: Anna Gralak

Tytuł: Stan zdumienia

Wydawnictwo: Znak

Data wydania: 24 listopada 2021

Liczba stron: 400

Ocena: 9/10

Opis:

„Piszę, by przekazać przykrą wiadomość o doktorze Eckmanie, który zmarł dwa dni temu” – wiadomość od doktor Swenson zszokowała wszystkich w laboratorium. Był to pierwszy list od niej od dwudziestu sześciu miesięcy. Anders Eckman został wysłany do brazylijskiej dżungli, by odnaleźć słynną badaczkę i nakłonić ją do powrotu do domu. Miało go nie być tylko dwa tygodnie. Teraz nie żyje, a ktoś musi sprawdzić, co tak naprawdę się wydarzyło. Marina nie ma wyjścia – choć bardzo nie chce, wie, że musi tam pojechać. Nie jest tylko pewna, co przeraża ją bardziej: to, co odkryje w środku dżungli, czy sama Annick Swenson…

Stan zdumienia to opowieść o podróży do jądra ciemności, świata, w którym nic nie jest jednoznaczne, gdzie granica między dobrem a złem niebezpiecznie się zaciera. Relacje międzyludzkie, przyjaźń i miłość zostają wystawione na próbę, a naukowcy każdego dnia muszą odpowiadać sobie na pytanie, jak daleko mogą posunąć się w swoich badaniach.

Recenzja:

Ann Patchett bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie Domem Holendrów, z radością więc powitałam sposobność zapoznania się z jej kolejną książką - Stanem zdumienia. Zadziwiające jest to, że powieść ta ma zupełnie inny klimat i choć drobne podobieństwa dostrzec tu można – jak choćby niepodrabialny styl autorki i przemycanie w treści ciekawych problemów – tak temat powieści oraz jej kierunek jest zupełnie inny.

Wieść o śmierci Andersa Eckmana przybyła w aerogramie, na błękitnym papierze wysłanym pocztą lotniczą, który służył zarówno za papeterię, jak i – po złożeniu i sklejeniu krawędzi – za kopertę. Kto by pomyślał, że nadal produkują takie rzeczy?

Sposób prowadzenia historii nie od razu przypadł mi do gustu – uh, całkiem szczerze, przez pierwsze dwa-trzy rozdziały powieść nie była dla mnie zbyt pochłaniająca, ale później… później faktycznie się w niej zatraciłam i nie potrafiłam oderwać! Jest to niesamowita podróż w brazylijską dżunglę, pełna interesujących (i szokujących) zwyczajów i obyczajów tamtejszych plemion, przepełniona pięknem tamtejszej przyrody oraz… ludzkimi sprawami. W tej zieleni maluje się fascynujący dramat psychologiczny, ubarwiony wieloma wymiarami, w których na pierwszy plan wydobywają się egzystencja, przeznaczenie i najprawdziwsza pasja...

- Zawsze czujemy się lepiej, gdy zmierzamy w stronę domu (…).

Ann Patchett po raz kolejny udowodniła, że potrafi uwieść czytelnika – nie tylko urokiem amazońskiej dżungli oraz kwestiami antropologicznymi czy duchowymi. Po raz kolejny fenomenalnie oddaje stronę psychologiczną postaci, dzięki czemu jesteśmy w stanie nie tylko zrozumieć działanie danych bohaterów, ale w nie uwierzyć. Realistycznie wypada weń także metamorfoza głównej bohaterki, bo choć bywa zadziwiająca, zdaje się… niemożliwie prawdziwa. Podobne wrażenie odnosi się w przypadku relacji międzyludzkich oraz moralnych rozterkach – postaci muszą często przewartościowywać sobie wiele spraw – jak wiele granic złamać dla nauki lub raczej – jak wiele granic można złamać, aby żyć ze sobą w zgodzie...

Wyraźnie czuła pragnienie, aby wbiec w dżunglę, ale po co? Od czego miałaby uciekać?

Stan zdumienia to dzika i pasjonująca powieść, kapitalny dramat psychologiczny, w którym zostaniemy porwani w serce nieprawdopodobnie pięknej dżungli, tubylców oraz badań naukowych. Choć tematy te zdają się niełatwe, tak przez powieść się płynie – początek jest może niemrawy, ale dalej czytelnik płynie z prądem. Jest niepokojąco, jest , a historia mocno oddziałuje na emocje, frapuje, zaskakuje i zmusza do refleksji. Jeśli lubicie literaturę piękną przez wielkie "P", która zaoferuje Wam niecodzienną, zachwycającą i głęboką podróż – polecam z całego serca! 💓