Monika Rakowska - "Dogadaj się! Jak wychować szczęśliwego psa i zbudować z nim właściwą relację"

Autor: Monika Rakowska

Tytuł: Dogadaj się! Jak wychować szczęśliwego psa i zbudować z nim właściwą relację

Wydawnictwo: Septem

Data premiery: 2022

Ilość stron: 160

Opis:

Zbuduj świetną relację ze swoim czworonożnym przyjacielem! Pies dobrze wyszkolony to... pies szczęśliwy.

Metod i technik psiego treningu jest wiele, chyba więcej niż psich ras. Jeszcze więcej jest rozmaitych szkół oferujących pracę z naszymi czworonożnymi przyjaciółmi. Psi trening to niezwykle ważna sprawa, zwłaszcza jeżeli oczekujemy od niego więcej niż tylko nauczenia psa reagowania na komendy: Podaj łapę! Siad! Waruj! Niewłaściwe szkolenie go "zepsuje" ― może wywołać frustrację i strach, a te z kolei będą prowadzić do agresji. Odpowiednio dobrane, wzmocni psa psychicznie, zbuduje także prawdziwą więź z trenerem, sprawi wreszcie, że będzie szczęśliwym, pewnym siebie, w pełni zsocjalizowanym, bezpiecznym towarzyszem i domownikiem. Dlatego odpowiedni dobór metody treningowej to sprawa absolutnie kluczowa, jeżeli myślimy poważnie o wychowaniu naszego pupila na szczęśliwego czworonoga.

Książka, którą trzymasz w ręce, jest pozycją wyjątkową na tle innych poświęconych zagadnieniu szkolenia psów, oparto ją bowiem na unikatowym systemie Alpha Dogz. Nie komendy, a więź między trenerem i psem, nie karcenie, a pozytywna motywacja, nie łamanie psiego charakteru, a wzmacnianie pożądanych cech ― takie szkolenie sprawi, że Twój pies będzie silny, a zarazem posłuszny, pewny siebie, ale nie agresywny. Przede wszystkim zaś szczęśliwy. I o to chodzi.

Oto książka, która zrewolucjonizuje polską branżę kynologiczną!

Recenzja:

Jak pewnie większość osób, które śledzą naszego Facebooka, wie - mam pieska, szpica - Leosia. W tym momencie będzie miał już prawie dziewięć miesięcy, ale nie byliśmy na jakimś szkoleniu pod okiem doświadczonego trenera, który by nas nauczył, jak powinno się trenować z klikerem i innymi takimi dodatkami. Nie zmienia to jednak faktu, że Leo jest pełnoprawnym członkiem mojej rodziny, który jest istotną częścią - i który w międzyczasie sam nauczył się dostosowywać do pewnych rzeczy, czy to na spacerze, czy to w domu.

Monika Rakowska jest specjalistką. W przeciwieństwie do mnie - ja bardziej bazuję na swoich doświadczeniach z poprzednim pieskiem, który odszedł w grudniu po piętnastu szczęśliwych latach. Tyle, że jak niektóre kwestie bardzo dobrze rozumiałam, tak niektórych rzeczy, o których pisała autorka, nie byłam w stanie zrozumieć.

Według Moniki Rakowskiej szczęśliwy pies, to pies wytrenowany, wyszkolony do tego, żeby reagować na wszystkie komendy. I z tym akurat się zgodzę - powinno być tak, że pies w jakiś sposób się nam podporządkowuje, bo to jednak nie on powinien w domu rządzić. Ale czy oznacza to, że pies powinien większość czasu siedzieć sam w jakiejś klatce lub transporterze, żeby się wyciszyć i żeby szkolenie było skuteczne? Takie odniosłam wrażenie, gdy czytałam ten poradnik. A w tej kwestii nie jestem przekonana - mój Leo nie ma lęku separacyjnego, a jego "szczęśliwym miejscem", na którym lubi wypoczywać, jest po prostu poduszka, na której potrafi przespać pół dnia - i na której reaguje mniej więcej tak, jak pies powinien reagować w transporterze.

Monika Rakowska przytoczyła też informacje o tym, że pies powinien być nauczony izolacji od właścicieli - i rozumiem to, bo przecież nie można cały czas siedzieć ze zwierzątkiem: czasem trzeba iść do pracy czy nawet do sklepu. Niemniej jednak po raz kolejny - według mnie opisanie tego, że relację właściciel-pies buduje się tylko na podstawie wspólnych spacerów i treningów na dworze, jest dla mnie nie do końca kompletna i zrozumiała. I teraz pytanie - czy to ja postrzegam to źle, że traktuję powiedzmy mojego Leosia jak kogoś, kto zasługuje na większą uwagę w domu? Szczególnie, że on dosłownie sam przychodzi do mnie z zabawkami? Czy raczej sposób Moniki Rakowskiej po prostu tak bardzo nie mieści mi się w głowie pod pewnymi zagadnieniami, że aż poświęcam temu osobny akapit?

Ogólnie książka jest wydana w bardzo fajny sposób - dużo ilustracji, dobrej jakości papier, fajna okładka, czytelny druk. Do tego kilka rozdziałów - z czego niektóre liczą sobie tylko po dwie strony. Ale na końcu zawsze znajduje się pewien spis ciekawostek i porad, które są streszczeniem i kwintesencją tego, co szerzej opisywała autorka w całym rozdziale. 

Z takich właśnie większych ciekawostek fajne było to, że dowiedziałam się więcej o emocjach mojego psa - i że dostałam potwierdzenie, że lekkie przekrzywianie główki, gdy do niego mówię, jest objawem jego zainteresowania: czego wcześniej na przykład nie wiedziałam, tylko podejrzewałam. 

Autorka napisała też wiele innych przydatnych informacji - jak chociażby to, że zawsze powinno się mieć smaczki, że powinno się psa motywować także zabawą i jak nauczyć psa reagować na pewien bodziec. Nie twierdzę, że "Dogadaj się! Jak wychować szczęśliwego psa i zbudować z nim właściwą relację" jest złą pozycją. Po prostu dla mnie nie jest do końca zrozumiałą w niektórych momentach - a w niektórych wręcz przeciwnie: stanowi doskonałe kompendium wiedzy.

Wydaje mi się, że do "Dogadaj się! Jak wychować szczęśliwego psa i zbudować z nim właściwą relację" jeszcze wrócę, za jakiś czas, jak trochę przemyślę rzeczy, o których dowiedziałam się przy pierwszym czytaniu. Jednak jedno jest pewne - będę polowała także na inne tego typu książki, żeby porównać sobie, czy to jest jednak ten najbardziej prawidłowy sposób wychowania psa i czy powinnam jednak ciut zrewidować swoje metody, czy jednak mogę robić coś bardziej po swojemu - co chyba też się sprawdza.