Joanna Nowak - "Zawsze będę obok. Siostry z ulicy Wiśniowej. Tom 3"

 

Autor: Joanna Nowak

Tytuł: Zawsze będę obok. Siostry z ulicy Wiśniowej. Tom 3

Wydawnictwo: Replika

Data wydania: 2022

Ilość stron: 376

Ocena: 6/10

Opis:

 Chcieli przechytrzyć miłość, a to ona sobie z nich zadrwiła.

Jagna nie znalazła jeszcze partnera. Sytuacja ta najbardziej nie daje spokoju jej babci, która chciałaby już piastować prawnuki. Staruszka nie przebiera w środkach i robi, co może, żeby przemówić do rozumu wnuczce. Jednak nie ma pojęcia, że Jagna od jakiegoś czasu koresponduje z tajemniczym mężczyzną poznanym przez internet.

W końcu wychodzi na jaw, że internetowym znajomym, któremu Jagna zwierzała się przez ostatnie tygodnie, jest Krystian Walczak, jej przełożony, z którym od dawna ma na pieńku. Oboje są w równym stopniu zaskoczeni. Jedno i drugie bowiem planowało zaproponować udawany związek, byle przekonać bliskich, Jagna babcię, a Krystian mamę - że nie potrzebują ich wstawiennictwa w celu znalezienia partnera.

Jednak po jakimś czasie sytuacja wymyka się spod kontroli. Jagna ma wyrzuty sumienia, że nie może o wszystkim powiedzieć siostrom, w dodatku do głosu zaczynają dochodzić uczucia, co nie ułatwia całej mistyfikacji.

Czy plan kontrolowania emocji się powiedzie? A może życie już napisało dla tej dwójki własny scenariusz?
 

 

Recenzja:

Po obyczajówki sięgam ostatnio dosyć rzadko - zwykle szukam czegoś z większą dawką romansu lub fantastyki, natomiast ostatnio nie byłam w stanie przejść obojętnie obok  "Zawsze będę obok. Siostry z ulicy Wiśniowej. Tom 3" - oczywiście umknęła mi informacja, że to tom trzeci serii, ale mimo wszystko i tak czytając, zrozumiałam wszystko, gdyż każda część z tego cyklu jest o innej siostrze. Jedyne, co możemy dostać, to niewielkie spojlery, ale ja i tak raczej do poprzednich tomów nie będę już sięgać... 

Na weselu siostry - Jagna, jedna z trojaczek, zostaje zasypana lawiną pytań odnośnie tego, kiedy to ona znajdzie swojego partnera na resztę życia - ale dla Jagny nie jest to wcale takie łatwe, bo po prostu nie spotkała jeszcze odpowiedniej osoby. Jedynie na komunikatorze internetowym wymienia korespondencję z mężczyzną, który w jakiś sposób ją interesuję - ale którego tożsamości dziewczyna nie zna. 

W podobnym czasie Krystian, zwierzchnik Jagny z pracy, dostaje informację o tym, że jego dziewczyna jest w ciąży - ale niedługo później okazuje się, że nie z nim, w związku z czym stała się ona jego ex-dziewczyną, a sam mężczyzna zaharowywał się, aby tylko nie myśleć o Emilii i o tym, co utracił ze względu na to, że dał się jej omotać.

U Jagny to babcia naciska, aby w końcu sobie kogoś znalazła. U Krystiana - to matka marzy o tym, żeby chłopak w końcu ruszył z miejsca. Współpracownicy wpadając więc na myśl, że mogą wymyślić intrygę, aby trochę zamydlić oczy rodzince, aby wilk był syty i owca cała... 

Schemat udawanych związków jest już znany w literaturze od setek lat - w "Zawsze będę obok. Siostry z ulicy Wiśniowej. Tom 3" nie ma za bardzo nic odkrywczego, ale jest sporo historii rodzinnych, dramatów związanych z miłością (a raczej jej brakiem), a także z kwestią poczucia osamotnienia i straty. 

Wydaje mi się, że jak na obyczajówkę, "Zawsze będę obok. Siostry z ulicy Wiśniowej. Tom 3" jest całkiem w porządku. Niemniej jednak nie jest to do końca to, czego oczekiwałam - bo chociaż nie był to romans i nie spodziewałam się wielkich porywów namiętności, to czasem nie byłam do końca w stanie uwierzyć w tę emocjonalną otoczkę, którą starała się nam serwować autorka.

Swoją drogą, to było moje pierwsze zetknięcie z twórczością Joanny Nowak - i według mnie wyszło ono całkiem dobrze, chociaż szczęka mi na podłogę podczas czytania nie spadała. Mimo wszystko uważam, że jest to jedna z tych obyczajówek, z których czerpałam najwięcej satysfakcji w tym roku - bo historie trojaczek, chociaż są dosyć rzeczywiste i realne, to mają też w sobie coś wyjątkowego, co sprawia, że te siostry się po prostu lubi.

Sam prolog też był dosyć intrygujący - i chyba to głównie dzięki niemu chciałabym się dowiedzieć, co tam dokładnie się podziało w poprzednich tomach, ale w tej części dostałam tylko informacji o tym, co stało się "po" tym, gdy były głównymi bohaterkami, że stwierdziłam, że w sumie nie ma po co wracać do poprzednich tomów cyklu...

Podsumowując: chociaż nie jest to moja ulubiona książka z ostatnich miesięcy, to mimo wszystko umiem ją docenić. Uważam, że fani obyczajówek jeszcze bardziej pokochają tę historię - bo ja jednak dalej będę chyba bardziej trwać przy romansach i powieściach młodzieżowych (najlepiej z dużą dawką fantastyki).

Jestem jednak ciekawa, co przygotuje nam jeszcze ta pisarka - i trzymam za nią mocno kciuki, bo bez wątpienia jest ona ciekawszą osobowością w Polsce z gatunku powieści obyczajowych.