Daphne du Maurier - "Kozioł ofiarny"

Autor: Daphne du Maurier

Tłumaczenie: Magdalena Słysz

Tytuł: Kozioł ofiarny

Wydawnictwo: Albatros

Data wydania: 12 października 2022

Liczba stron: 416

Ocena: 10/10

Opis:

W ŻYCIU NIC NIE DZIEJE SIĘ PRZYPADKOWO, NAWET JEŚLI NA POZÓR TAK SIĘ WYDAJE.

Spotkanie dwóch mężczyzn – Johna i Jeana – na prowincjonalnej stacji kolejowej we Francji również nie może być przypadkiem.

Wypalony i rozczarowany światem angielski nauczyciel i francuski arystokrata pragnący uciec od toksycznej rodziny. Nie mogliby się bardziej różnić… poza tym, że wyglądają identycznie. Skoro więc obaj nie są zadowoleni ze swojego życia, to dlaczego nie zamienić się rolami? Co mają do stracenia?

Rozpoczyna się gra pozorów i manipulacji, w której może się okazać, że „wszyscy jesteśmy nieudacznikami, a sekret życia polega na tym, żeby to zrozumieć i się z tym pogodzić”.

Recenzja:

Twórczość Daphne du Maurier ma jakiś cudaczny urok – każda jej powieść oczarowuje mnie, pochłania i w pełni satysfakcjonuje. Uwielbiam gotycki klimat jej historii, kocham fenomenalną złożoność psychologiczną kreowanych przez nią postaci, zachwycam się doskonałym piórem – i jestem przekonana, że wielu czytelników jej prozy towarzyszą podobne odczucia. W związku z powyższym, w treść Kozła ofiarnego wskoczyłam na ślepo – nie zapoznając się nawet z opisem tej książki i – no cóż – mam nową ulubioną powieść tejże autorki...

Gdy piłem, ktoś trącił mnie w łokieć i powiedział:

– Je vous demande pardon.

Kiedy się przesunąłem, żeby zrobić dla niego miejsce, odwrócił się, wtedy spojrzałem na niego, a on na mnie, i uświadomiłem sobie z dziwnym zaskoczeniem, przestrachem i nagłym przypływem mdłości, że jego twarz i głos są mi doskonale znane.

Patrzyłem bowiem na siebie.

Kozioł ofiarny pochwyca motyw sobowtóra oraz zmiany tożsamości na skrajnie inną, posmakowania życia odmiennego od dotychczas prowadzonego. Nie pierwszy raz spotykam się z takim wątkiem przewodnim, swoistą zamianą ról, ale tutaj... ta historia naprawdę robi wrażenie – i to pod wieloma względami. Całość skupia się na postaci Johna, samotnego i rozczarowanego nauczyciela, który spotyka swojego sobowtóra i... postanawia zamienić się z nim swoim życiem. To drugie życie szybko okazuje się niezwykle pasjonujące, pełne namiętności, ale i wypełnione tajemnicami i problemami, z którymi musi sobie poradzić i... dobrze odgrywać swoją nową rolę. Ciężko napisać coś więcej na temat fabuły tej książki, aby nie zdradzić jakiegoś zwrotu akcji, wiedzcie jednak, że ta książka kryje w sobie naprawdę wiele – nawet nie wyobrażacie sobie jak wiele...

Myślę, że jednym z największych atutów tej książki jest przebogata kreacja bohaterów. Tak jak w każdej innej książce Daphne du Maurier pod kątem psychologicznym wypada ona nieziemsko, pragnienia, motywacje oraz same charaktery postaci zostają tu wymalowane z prawdziwym kunsztem – wręcz dotykamy ich głębi. Poczucie pustki Johna, wrażenia wybrakowania i wyobcowania są tutaj wręcz namacalne. W Koźle ofiarnym wyraźne są także relacje międzyludzkie, trudne i poplątane, podobnie jak sieć intryg skryta w nowym życiu – jako Jean, francuski arystokrata, z upadającym biznesem i rodziną pełną sekretów. Autorka w interesujący sposób przedstawia weń obraz człowieka, poznawanie osoby w sposób niespotykany – przez innych, a także przez fantastycznie opisane tło. W tej książce nie brakuje zawirowań, pięknych scenerii i... napięcia.

Każdy z nas miał taki moment w życiu, w którym chciał być kimś innym. John w Koźle ofiarnym skorzystał z takiej szansy. Czy wyszło mu to na dobre? Tego już Wam nie zdradzę. Jeśli jednak szukacie pasjonującej i gotyckiej opowieści, przywodzącej na myśl utwory Edgara Allana Poe czy Stefana Grabińskiego – koniecznie sięgnijcie po tę książkę! Polecam z całego serca!