Myriam M. Lejardi - "Jak się (nie) zakochać"

Autor: Myriam M. Lejardi

Tytuł: Jak się (nie) zakochać

Wydawnictwo: Wielka Litera

Data wydania: 2023

Ilość stron: 376

Ocena: 3/10

Opis:

Jedna z najbardziej oryginalnych (i gorących) powieści z nurtu enemies to lovers. Świeża i oryginalna – z nieromantycznym bohaterem, który i tak skradnie wasze serce, i dziewczyną, która rozśmieszy was do łez.

Nora ma trzy życiowe problemy

Pierwszy: dwoje jej najlepszych przyjaciół właśnie ze sobą zerwało. Teraz walczą o spędzany z nią czas za pomocą złośliwych wiadomości na WhatsAppie, a ona musi to zdzierżyć.

Drugi: Marcos – chłopak, w którym kocha się od początku szkoły – nadal nie załapał, że są dla siebie stworzeni, i umawia się z innymi dziewczynami.

Trzeci: właśnie przyłapała swoją matkę w łóżku z... sąsiadką. I nawet nie byłoby to takie straszne (pomijając początkowy szok), gdyby nie wspaniały pomysł zakochanych. Postanowiły zamieszkać razem jak jedna szczęśliwa rodzina! Wszyscy. Czworo. One dwie, Nora i Adrián.

No właśnie, Adrián... Ten od trzech pierwszych razów Nory. Ten z seksownym pieprzykiem, uwodzicielskim szeptem
i niedorzecznie błękitnymi oczami.

Jej najgorszy koszmar właśnie się zaczyna!

Książka dla czytelników 18+

Recenzja:

Ciekawiła mnie ta książka: bardzo. Na tyle, że dosyć szybko postanowiłam, że muszę ją przeczytać, chociaż cieszę się, że zapomniałam już sporo z opisu, zanim usiadłam do czytania, bo prawda była taka, że wtedy jeszcze wyższą poprzeczkę bym ustawiła. A nie powinnam: teraz już to wiem.

Na samym starcie poznajemy Norę, która gorzej się czuje i wraca wcześniej do domu: przyłapując wtedy swoją matkę z jej sąsiadką i przy okazji najlepszą przyjaciółką: i to nago, z używaniem doczepianego penisa. Wtedy główna bohaterka dowiaduje się - bo blisko dwóch latach - że to jednak nie jest przyjaźń, a związek, a matka od dłuższego czasu zastanawia się nad przeprowadzeniem się do domu obok, aby przestrzeń, którą teraz zajmują, po prostu wynająć. 

Oznacza to, że Nora musi zamieszkać z facetem, którego nienawidzi - a z którym przeżyła sporo swoich pierwszych razów, oczywiście w ramach testu, żeby się nauczyć pewnych rzeczy, zanim będzie musiała udowodnić miłości swojego życia, że jest seksowna i utalentowana także w kwestiach erotycznych.

Co więcej, Adrian dalej zachowuje się jak typowy dupek - i dalej  jego ulubionym zajęciem jest zaliczenie panienek. Ale oprócz tego jego relacja z Norą też jest dalej skomplikowana: a na dodatek okazuje się, że chłopak jest aromantyczny - nie jest w stanie się zakochać i poczuć miłości w sposób, jaki zwykle jest dla nas normalny.

Mówiąc w skrócie: w tym momencie nie brzmi to jeszcze aż tak źle: ale jest źle. Szczególnie dopóki relacja między Norą a Adrianem nie staje się bardziej love niż hate, to mamy mnóstwo obrzydliwych fragmentów: od demonstracyjnego golenia sobie okolic intymnych maszynką współlokatora... przy nim, po opisy penisa porównywanego do robaków i węży. Nie da się tego do końca opisać, ale uwierzcie mi na słowo, że pewne rzeczy bolą pod kątem czytania. Czytam mnóstwo romansów i erotyków - ale pod kątem pewnych opisów w tym roku na pewno nie czytałam niczego bardziej obrzydliwego.

W drugiej połowie jest trochę lepiej - jest więcej informacji na temat aromantyczności i ogólnie budowania pewnego rodzaju relacji, ale też czterech liter nie urywa. Jedynie zakończenie brzmi spoko: ale też jest za krótkie i w sumie lepiej by to było na osobny tom rozpisać, chociaż ja już pewnie po ten drugi tom bym nie sięgnęła.

Mimo wszystko mam mieszane uczucia. To książka bardziej w stylu Young Adult, ale podkreślam zdecydowanie, że chociaż początkowe sceny tyczą się Nory w wieku jakichś czternastu lub piętnastu lat, to jest to pozycja dla dorosłego czytelnika. Tyle, że nie jestem przekonana, że osobom starszym ode mnie by się to spodobało: a ja nie mam nawet trzydziestu lat. Nie jestem nawet w stanie wyobrazić sobie, że dałabym tę pozycję mojej mamie do czytania, aż mam ciarki!

Także zdawajcie sobie sprawę, że mimo młodzieżowej okładki, to jest powieść, która jest dla osób pełnoletnich - ale po raz kolejny podsunę informację, że mimo wszystko grupa docelowa waha się między osiemnastym a dwudziestym pierwszym rokiem życia.

Jeśli chcecie zobaczyć, czy ta książka się Wam spodoba: sprawdźcie sami, ale czujcie się ostrzeżeni, że poprzeczka może być postawiona trochę za wysoko, jeśli patrzycie tylko na opis i okładkę.

Dodam jednak, że fajnie w końcu w jakiejś książce mieć wątek aromantyczności - i on akurat całkiem dobrze został przedstawiony, przez co ta pozycja ma ocenę trzech na dziesięć gwiazdek, a nie jednej na dziesięć. Tylko no, żeby dojść do tego momentu, w którym to występuje, to trzeba przejść przez masę łajna.

Podsumowując: mogło być dużo lepiej - gdyby pewne rzeczy były opisane z większą klasą i łagodnością. Jeśli jednak czujecie mimo wszystko chęć przeczytania, sięgnijcie po "Jak się (nie) zakochać". U mnie tytuł się sprawdził - nie zakochałam się w tej książce.