Kurt Vonnegut - "Recydywista"

Autor: Kurt Vonnegut

Tytuł: Recydywista

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Data wydania: 4 lutego 2020

Liczba stron: 376

Ocena: 7/10

Opis:

Ostra i celna satyra na politykę i polityków.

Recydywista przenosi czytelnika w niespójny, komiczny, iście Vonnegutowski świat wielkich zbrodni oraz nadużyć w sferach rządowych… i w sferze serca. Śledzimy losy ambitnego biurokraty, Amerykanina polskiego pochodzenia Waltera F. Starbucka – od Harvardu poprzez Biały Dom Nixona aż do zakładu karnego, gdzie Starbuck trafia jako najmniej słynny konspirator afery Watergate. Humor kwaśnieje jednak, gdy Vonnegut kieruje reflektor uwagi na zimne serca i wyrachowaną chciwość przedstawicieli władzy, kreśląc niezapomniany i wciąż aktualny obraz polityki i polityków i dokonując jego bezlitosnej wiwisekcji.

Recenzja:

   To już kolejny mój post z książką Kurta Vonneguta w rogi głównej. Tym razem na tapet biorę Recydywistę, czyli jedną z mniej popularnych książek autora. Po przeczytaniu czuję lekki niedosyt i lekki zawód, no ale o tym dalej Jak już pewnie wspominałam milion razy, autor trafił jakiś czas temu na moją listę ulubieńców więc każda kolejna książka, którą mam okazję czytać jest dla mnie małą ucztą literacką. 

Pewnie jest to miejsce, aby nawiązać do świetnego kunsztu literackiego Vonneguta. Śmiało mogę stwierdzić, że gdyby ktoś inny napisał tę książkę, mogłaby być nie do przebrnięcia, a historia Waltera nie zaciekawiłaby mnie nawet w najmniejszym stopniu.

Mimo wszystko bardzo polubiłam Waltera. Jest bardzo specyficzną osobą, jednak jakoś udało mu się znaleźć drogę do mojego literackiego serduszka. Choć inne postaci przedstawione mają bardzo duży wpływ na życie i decyzje głównego bohatera, to jednak Walter jest tak naprawdę jedyną osobą godną uwagi tutaj i mam wrażenie, że tak właśnie miało być i tak celowo postąpił autor.

Historia pokazuje realia życia w USA, a zwłaszcza te polityczne i prawne aspekty życia te kilkadziesiąt lat temu. Nie za bardzo znam się na tej tematyce, jednak wydaje mi się, że autor stworzył klimat, który mógł odzwierciedlać właśnie tamte czasy dosyć dobrze no i tak, czasem było nudno i się dłużyło, jednak ostatecznie dałam się wciągnąć do tego świata.

O dziwo, jest to kolejna książka, którą czytałam, od której nie koniecznie polecałabym zaczynać długiej drogi z twórczością Vonneguta. No chyba, że polityczne aspekty życia w USA kilkadziesiąt lat temu bardzo was interesują.

Jasne, dalej ta książka jest bardzo dobra, ale nie wzbudziła we mnie aż takiego zachwytu jak jej poprzedniczki. Tak jak wspomniałam wcześniej, odrobinę się nudziłam podczas lektury, jednak sam koncept był całkiem niezły i pomysłowy. Chyba trochę tematyka nie trafiła w mój gust. Recydywista potraktowany jako integralna całość twórczości autora, wypada odrobinę słabiej, choć wcale nie jest zła książką.

Ja w takim razie czekam na kolejną odsłonę twórczości Vonneguta w nowym wydaniu, bo muszę przyznać, że ta nowa szata graficzna jest niesamowita, ale i tak nie przebija tego co jest w środku. Wam zatem polecam zapoznać się z twórczością tego autora, ponieważ jestem prawie pewna, że nie będziecie żałować spędzonego z nim czasu. 

Z książkowymi pozdrowieniami,

Klaudia.