Patricia Wiltshire - "Ślady zbrodni. Niemi świadkowie przestępstw"

Tytuł: Ślady zbrodni. Niemi świadkowie przestępstw

Autor: Patricia Wiltshire

Wydawnictwo: Feeria

Rok wydania: 2020

Liczba stron: 330

Opis:

Czy zastanawiasz się czasem, ile informacji kryje się pod twoim butem?

Ta fascynująca książka jest mieszanką reportażu i opowieści o nauce badającej cenny, ale często szokujący związek między kryminalistyką a naturą. Patricia Wiltshire, pionierka ekologii sądowej, opisuje w niej najbardziej zagadkowe morderstwa… i najbardziej nietypowe śledztwa.

Dla autorki istotny jest każdy szczegół, od śladów błota na cichej wiejskiej drodze po brud na podeszwach butów. Właśnie tam tkwią wskazówki pozostawione przez przestępców!

Patricia Wiltshire, uzbrojona w mikroskop, wyszukuje dowody i eliminuje hipotezy, ostatecznie opracowując przekonującą tezę o tym, kto, jak i kiedy popełnił zbrodnię. Jej niezwykła wiedza, dokładność i pasja do ujawniania prawdy sprawiła, że stała się jednym z najbardziej pożądanych konsultantów policji na świecie. Ślady zbrodni to rozwiązywanie zagadek morderstw, znajdowanie zwłok i oczyszczanie z zarzutów niesłusznie oskarżonych. Książka wprowadzi cię w niewidzialny dotąd świat roślin, zwierząt, pyłków, zarodników, grzybów i mikrobów – tak, ten pod twoimi stopami! Dzięki niej zrozumiesz, jak zaskakująco silna jest nasza relacja z przyrodą. Przekonaj się, ile do powiedzenia na sali sądowej ma natura!

Recenzja:

Książki z dziedziny kryminalistyki cieszą się niesłabnącą popularnością. Zwykłych zjadaczy chleba fascynują przestępstwa i sposób, w jaki są one wykrywane. Sama przeczytałam sporo takich pozycji, studiowałam nawet kierunek o wdzięcznej nazwie chemia kryminalistyczna i zawsze chętnie sięgam po książki, które jakoś ten temat zgłębiają. Czytałam już o tym, jak pomagają w śledztwie badania nad rozkładem zwłok czy profilowanie przestępców, ale ekologia sądowa, którą Patricia Wiltshaire opisuje w Śladach zbrodni, to dla mnie zupełnie nowa dziedzina wiedzy.

Biorąc pod uwagę obecny rozwój nauki i technologii, popełnianie przestępstw staje się coraz trudniejsze. Przestępcy posługują się co prawda bardziej wyrafinowanymi metodami niż kiedyś, ale sposobów na wykrywanie zbrodni jest już tyle i są tak zaawansowane, że trudno o zbrodnię, która nie zostawi żadnego śladu. Jeśli nie będzie to nagranie na monitoringu, odciski palców czy materiał biologiczny, przestępcę może pogrążyć… pyłek na podeszwach jego butów. Ale od początku.

Patricia Wiltshaire nie od razu została ekologiem sądowym. Była archeolożką sądową, od ponad 45 lat zgłębiającą świat roślin, kiedy w 1994 roku policja po raz pierwszy poprosiła ją o pomoc. Sprawa dotyczyła zaginięcia młodej kobiety – w miarę szybko ustalono, że odpowiadał za to jej narzeczony, który zabił ją w trakcie kłótni, a zwłoki wywiózł do lasu i zakopał. Sęk w tym, że miejsce wybrał bez żadnego planu i nie potrafił później do niego wrócić. I tu wkracza Patricia, która na podstawie analizy pyłków i zarodników znajdujących się na ubrania zabójcy, jego butach, matach podłogowych z samochodu, nakładach na pedały i kilku innych drobiazgach sporządza profil miejsca, w którym pochowano ciało. Brzmi jak magia? Cóż, w rzeczywistości sprowadza się to do długich godzin spędzonych przy mikroskopie.

Na czym polega praca ekologa sądowego? Najprościej rzecz ujmując, bada on ślady interakcji między przestępcą a otaczającym go światem przyrody. Taki ekolog może pomóc ustalić, czy dana osoba przebywała na miejscu zbrodni lub dajmy na to w przypadku gwałtu, gdy mamy słowo przeciwko słowu, która osoba mówi prawdę.

Jak to w tego typu pozycjach bywa, na książkę składają się głównie opisy spraw, w których autorka brała udział. Poszczególne przestępstwa służą jako punkt wyjścia do opisania metod, jakimi posługuje się ekolog sądowy, oraz samej mykologii i palinologii, a także możliwości ich wykorzystania w kryminalistyce. Jednocześnie sporo tu wątków autobiograficznych. Autorka opisuje swoje dzieciństwo i najważniejsze wydarzenia z życia, które ją ukształtowały. Bez wątpienia jest osobą pracowitą, rzetelną i posiadającą szeroką wiedzę w swojej dziedzinie oraz dziedzinach pokrewnych, a przy tym jest wymagająca i bardzo krytyczna i potrafi bez żenady pisać o żalu, jaki miała do swoich rodziców, czy byłego męża. Przestawia również swój światopogląd, który niektórzy mogliby nazwać dość kategorycznym. Choć siłą rzeczy takie pozycje są mocno związane z osobą autora, nie lubię, kiedy reportaż zmienia się w autobiografię, a Patricia Wiltshaire w pewnym momencie dość mocno zbaczała z kursu.

Ślady zbrodni to książka taka jak ich autorka: rzetelna i solidna. W dodatku choć pozycji o trupach czy psychice morderców jest mnóstwo, nie sądzę, byście znaleźli drugą taką, która opowiadałaby o tym, jak świat przyrody może pomóc w złapaniu przestępcy. Z minusów: jest dość nużąca i szybko się nudzi, bo autorka już na wstępie wszystko wyjaśnia, a potem głównie powtarza opisy swojej pracy. Z tego powodu czytałam ją bardzo długo, ale nie zmienia faktu, że dzięki niej dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy, o których wcześniej nie miałam pojęcia. Jeśli interesujecie się kryminalistyką, nie możecie ominąć tego tytułu.