Kristen Callihan - "Na jedną noc"

Autor: Kristen Callihan 

Tytuł: Na jedną noc 

Wydawnictwo: MUZA

Data wydania: 2021

Ilość stron: 448

Ocena: 7/10

Opis:

Zasady: nie całować w usta, nie zostawać na noc, nie mówić nikomu, a przede wszystkim... Nie zakochiwać się.

Anna Jones po prostu chce skończyć studia i postanowić, co chciałaby robić w życiu. Zakochiwanie się w Drew Baylorze, futbolowej gwieździe z drużyny uniwersyteckiej, z pewnością nie należy do jej planów. Pewny siebie i czarujący chłopak żyje w świetle reflektorów i jest zdecydowanie zbyt przystojny. Gdyby tylko potrafiła zignorować jego namiętne spojrzenia i przestać myśleć o robieniu z nim nieprzyzwoitych rzeczy! Przecież to łatwe, prawda?

Szkoda, że on postanowił nakłonić ją do złamania wszystkich tych zasad…

Recenzja:

Ależ ja lubię tę autorkę! To nie jest oczywiście moja ulubiona książka spod jej ręki - ale jest dosyć wysoko i tak, bo "Na jedną noc" było naprawdę fenomenalne. Ta pisarka zdecydowanie wie, jak pisać i jak sprawić, żeby czytelnik się nie mógł odkleić. No fantastyczna jest, po prostu - a jej twórczość jest prze-ge-nia-lna! Niby to "tylko" romanse, ale w wydaniu Kristen Callihan - to "aż" romanse! Możecie tę autorkę kojarzyć już z serii "VIP" - gdzie w Polsce wydano na razie trzy tomy, chociaż za granicą ma być ich więcej, a także z książki "Ukochany wróg". Seria z dzisiejszej recenzji - "Game on" - za granicą w tym momencie ma być jakoś pięć tomów, a raczej: piąty jest zaplanowany do wydania zagranicznego, z tego co czytam. Także no, mam nadzieję, że wydawnictwo Muza będzie dalej wydawać tę zdolną kobietkę - żebym miała wszystkie jej książki na półkach (a przede wszystkim - mam nadzieję, że seria "VIP" zostanie wydana do końca, bo zagraniczna premiera tego czwartego tomu jest dosłownie na dniach, więc może później szybko do tłumaczenia i u nas do wydania gdzieś chociaż w czasie późnej jesieni/zimy? Byle w tym roku, bo się doczekać nie mogę!).

Kończąc jednak ten wstęp i przechodząc do konkretów... Anna Jones kończy studia, ale w sumie nie wie, co chciałaby robić w życiu. Mimo swojego wieku, nie odnalazła jeszcze "tego czegoś", co by ją pasjonowało. Natomiast Drew Baylor - gwiazda drużyny futbolowej, który ma wielkie szanse przejść na zawodowstwo - doskonale wie, co chce robić w życiu, bo sport to nie tylko jego pasja, ale po prostu największa miłość na świecie. Do czasu - bo kiedy przypadkowa styka się on z Anną, okazuje się, że zakochał się praktycznie od pierwszego wejrzenia - i to było coś, o czym kiedyś opowiadała mu matka. Niemniej jednak Drew bardzo nieporadnie zagaduje do Anny - którą z powodu rudych włosów i bardzo kobiecych kształtów na samym początku nazywa... "Dużą Rudą". Strzał w kolano, co?

Niemniej jednak mijają dni, Anna i Drew dalej bacznie się obserwują - oboje zaczynają czuć do siebie gorące pożądanie... i jedna impreza wystarczy do tego, żeby w końcu się coś między nimi zadziało. Anna, wiedząc jednak, że nie chce się wiązać na stałe z kimś, kto ma niebawem wyjechać i rozpocząć zawodową karierę sportowca, ustala pewne warunki: przede wszystkim żadnego całowania, żadnego zaangażowania, żadnego zostawania na noc, tylko sam seks. I układ się sprawdza. Powiedzmy. Na samym początku, bo później... Zaczyna się on sypać niczym domek z kart, co sprawia, że u Anny odpala się raczej reakcja ucieczki, zamiast reakcja tego, żeby stawić temu wszystkiemu czoła...

Powiedziałabym, że początek dosyć nudny i stereotypowy - bo w końcu takich książek z romansem na uniwersytecie między sportowcem a jakąś dziewczyną jest sporo. Natomiast później ta książka zaczęła się bardziej rozwijać, wymykać ze schematów, poszerzać granice. Przede wszystkim dynamizm akcji bardzo do mnie przemawiał, ale też to, w jaki sposób ta książka została napisana!

Bo została napisana cudownie - tak, jak i inne książki tej autorki, które czytałam. Bohaterowie: mocni, charakterni, bardzo realni, a do tego wszystkiego wspaniałe opisy (w tym seksu - które to sceny są bardzo gorące), a do tego dialogi: na najwyższym poziomie. Nie brakuje też niesamowitej atmosfery (takiej chemii między postaciami), a co najważniejsze, pisarka nie zawiodła też w opisywaniu emocji i uczuć, od których w "Na jedną noc" się aż roi!

Dodam też, że książka ma ponad czterysta stron, nieistniejące praktycznie marginesy i chyba standardową czcionkę. Niemniej jednak czyta się okropnie. Wolałabym mieć ponad pięćset stron, dopłacić jakieś 5 złotych za książkę za to, że zużyli więcej papieru w drukarni - ale jednak wzrok by się nie męczył, bo wieczorem, po całym dniu siedzenia przez laptopem, a później po kilku godzinach czytania - dosłownie bolały mnie oczy i czasem musiałam czytać kilka razy dany fragment, bo mi wzrok przeskakiwał między tymi ciasnymi, wąskimi linijkami. No jednak wolę bardziej czytelny tekst - chociaż bez wątpienia: dla tej treści warto się nawet trochę pomęczyć. Szczególnie, że już niebawem będzie kontynuacja tej serii u nas, w Polsce!

Podsumowując: "Na jedną noc" to praktycznie taki "must read", jeśli lubicie te klimaty - ale dodam od razu, że warto też się zapoznać z innymi książkami tej autorki, bo mam przeczucie, że jak raz sięgniecie po twórczość pani Callihan, to się od niej uzależnicie - dokładnie tak, jak ja. Niemniej jednak to niegroźny nałóg, raczej dosyć na plus... W końcu dobre książki zawsze warto czytać, nie? A czasem na dobre romanse też się nie da łatwo trafić....