Nadia Grim - "Zatracona"

Autor: Nadia Grim

Tytuł: Zatracona

Wydawnictwo: Lipstick Books

Data premiery: 2022

Ilość stron: ok. 360

Ocena: 6/10

Opis:

Jest drobna, piekielnie skuteczna i nigdy się nie poddaje…

Alex Walker pracuje dla niebezpiecznej i tajnej agencji. Jej zadaniem jest uwodzenie mężczyzn i wystawianie ich organizacji, która specjalizuje się w szantażu i wyłudzaniu danych.

Jej nowy cel to Dominic Stone, ekspert od sztucznej inteligencji. Niesamowicie zdolny i zamożny. Wydaje się, że nie ma słabych punktów. Alex z wprawą nawiązuje romans. Jest profesjonalna i skupiona na zadaniu, wszystko idzie zgodnie z jej planem do momentu, gdy obezwładniająca namiętność i pożądanie zaczynają przejmować nad nią kontrolę.

Uwięziona przez umowę z agencją i uwikłana w beznadziejny romans, próbuje odzyskać własną wolność. Aby tego dokonać musi stanąć oko w oko z traumatyczną przeszłością. Czy jej się uda?

Recenzja:

Popatrzcie na ten opis i na tę okładkę - no kuszą, strasznie kuszą. Mnie skusiły dosłownie od pierwszych chwil - i takim sposobem zamówiłam "Zatraconą" do przeczytania. Nie przeczytałam jej co prawda tuż w okolicy premiery - nie udało mi się, książka jest już na rynku od około dwóch tygodni, ale w końcu nadrobiłam i przyznam, że z jednej strony pozycja ta była ciekawa i wyjątkowa, a z drugiej: ciut przekombinowana. Zaraz zresztą w tym temacie opowiem więcej!

Główna bohaterka tej książki została przeszkolona do tego, żeby wykorzystywać swoją urodę do zdobywania poufnych informacji. Tym razem wciela się w rolę Alex Walker - dziewczyny, która kocha kolor kobaltowy i która czasem bywa dosyć niezdecydowana. Jej celem jest uwiedzenie mężczyzny, który nie dosyć, że zajmuje się sztuczną inteligencją, to jeszcze zna się na psychologii. Wielu "przed" Alex Walker ta misja się nie udała - ale główna bohaterka doskonale wie, jak zabrać się do swojego zadania i już po kilku dniach ma numer Dominica.

Nie będę więcej opowiadać w kwestii fabuły - chociaż bym chciała. Ale to już by był spojler, bo uważam, że chociaż opis zaciekawia, to też ogólnikami dosyć zdradza o co tam w "Zatraconej" chodzi. I to Wam musi wystarczyć - przynajmniej dopóki nie zechcecie poznać całej historii samodzielnie!

W "Zatraconej" ogólnie dużo się dzieje. Czasem według mnie aż za dużo - czasem to wszystko wydaje się wręcz przekombinowane, jakby ktoś chciał milion wątków na raz powrzucać do jednej książki. A jednak od czytania nie da się oderwać... Także jakiś magnetyzm to w sobie ma.

Jeśli chodzi o największy minus - to zdecydowanie słaby początek. Alex wydaje się być okropnie irytująca i niby najlepsza we wszystkim. Później co prawda bardziej się to wszystko wyjaśnia i rozwija, więc Alex da się nawet polubić, ale na początku szło mi to dosyć opornie. 

Książka napisana jest lekkim i prostym językiem. Bez wątpienia z łatwością można się w nią wciągnąć (nie licząc tego początku, który raczej nie tylko mnie przysporzył nudy). Opisy i dialogi są ciekawe, chociaż czasem trochę brakowało mi bardziej zbudowania takiej sfery z emocji i uczuć - szczególnie przy tych scenach plus osiemnaście. 

Podsumowując: nie jest to może najlepsza książka, jaką ostatnio czytałam, ale jest całkiem dobra. Bez wątpienia ma ciekawą, trochę orzeźwiającą fabułę - a autorka tak łączy wątki, że nie do końca się w ogóle takiego zestawienia spodziewał czytelnik. Jak szukacie więc książki, która trochę ubarwi Wam szare, smutne dni - sięgnijcie po "Zatraconą". Myślę, że warto dać jej szansę - szczególnie, że obstawiam, że wielu z Was spodoba się jednak bardziej niż mnie.