Kristen Ciccarelli - "Szkarłatna Ćma"

 

Autor: Kristen Ciccarelli

Tytuł: Szkarłatna Ćma

Wydawnictwo: Moondrive [współpraca reklamowa]

Data wydania: 2024

Ilość stron: 400

Ocena: 7,5/10

Opis:

On jest jej śmiertelnym wrogiem. Ona jego największą słabością.

Kiedy ulice Nowej Republiki spłynęły krwią, życie Rune Winters zmieniło się na zawsze. Czarownice stały się wyrzutkami i pojawili się łowcy, którzy polują na każdą z nich. Dlatego Rune musi ukrywać, kim jest. Jako bogata arystokratka spędza całe dnie na salonach, wykradając wszelkie możliwe sekrety synów i córek republiki. Jako Szkarłatna Ćma jest symbolem oporu czarownic, ratuje je przed czystką i mści ich krzywdy. Chęć zdobycia informacji o więzionych czarownicach popycha ją do desperackiego kroku. Postanawia uwieść jednego z łowców. I to najbardziej bezlitosnego z nich, Gideona Sharpe'a.

Lojalny wobec republiki Gideon obsesyjnie tropi wiedźmę kryjącą się pod pseudonimem Szkarłatna Ćma. Jest zdeterminowany i gotowy przekroczyć każdą granicę, by osiągnąć cel. Gdy ślady prowadzą go do Rune, która reprezentuje wszystko, czego Gideon nienawidzi, łowca postanawia owinąć sobie Rune wokół palca i zdobyć dowody na to, że arystokratka spiskuje ze Szkarłatną Ćmą.

W sercu Gideona płonie żądza zemsty. Serce Rune rozpala walka o wolność. Jako Rune i Gideon zbliżają się do siebie. Jako czarownica i łowca chcą się wzajemnie zniszczyć. Uczucia stają się bronią. W tej niebezpiecznej grze zdrada jest jedynie kwestią czasu...

Recenzja:

Nie dosyć, że okładka jest piękna - a samo wnętrze także jest dobrze wydane pod kątem technicznym, to jeszcze historia w wielu aspektach jest zaskakująca i czarująca! "Szkarłatna Ćma" wyśmienicie zapowiadała się już po samym opisie - ale okazało się, że zapoznanie się z jej treścią to jest dopiero coś wspaniałego - i uważam, że każdy, kto lubi powieści o czarownicach, powinien się zapoznać z tą fabułą!

Rune jest Szkarłatną Ćmą - od dwóch lat pomaga czarownicom uniknąć kary śmierci tylko i wyłącznie za to, że są czarownicami. W Nowe Republice, gdzie magia jest zakazana, można powiedzieć, że Rune ma mnóstwo roboty - ale i tak mnóstwo działań dziewczyny nie przynosi rezultatów, gdyż całą jej ekipę pomocową stanowią trzy osoby - a na dodatek Rune nie używa zbyt potężnych zaklęć, gdyż nie używa świeżej krwi, a jedynie tą, którą przechowuje w szklanych flakonikach - i która pochodzi z jej krwi miesięcznej. 

Dzięki temu, że Rune ma spory majątek po Buni - którą notabene wydała władzom jako czarownicę, stając się przy tym jedną z ulubienic Nowej Republiki - nikt, nawet po oględzinach jej ciała, nie jest w stanie powiedzieć, że jest czarownicą, jeśli nie przyłapie jej na rzucaniu zaklęć. Można powiedzieć, że przykrywkę ma idealną... Tyle, że Gideon, brat jej przyjaciela, Alexa, znajduje ślad związany z tym, że to właśnie Rune może być powiązana z uciekaniem czarownic i postanawia bardziej zbadać sprawę.

Dla Gideona początkowo Rune jest tylko głupią dziewczynką, która jest bardzo płytka - a Rune doskonale wie, że gdyby tylko zdobyła jego zaufanie, mógłby być doskonałym źródłem informacji, które pomagałyby jej w jeszcze lepszym i sprawniejszym pomaganiu innym z jej rodzaju... 

Zaczyna się więc gra, w której nie można dać się przyłapać - bo ujawnienie tajemnic może być zbyt niebezpieczne...

"Szkarłatna Ćma" - a raczej jej zakończenie - zostawia otwartą furtkę do tego, aby jeszcze wrócić do tego świata i tych bohaterów, więc mam nadzieję, że prędzej czy później, Kristen Ciccarelli zdecyduje się na to, aby powrócić do uniwersum i stworzyć kontynuację, która byłaby równie porywająca, pełna tajemnic, intryg... i morza emocji, które szczególnie w pewnych scenach mocno uderzają w czytelnika.

Bez wątpienia "Szkarłatna Ćma" jest jedną z lepszych książek, które czytałam w maju - a w ciągu ostatnich kilku tygodni nie czytałam chyba lepszej książki z motywem czarownic. Zwykle fabuły są bardziej podciągnięte pod romans paranormalny, ale w tej historii miłość nie jest według mnie najważniejszym wątkiem - a raczej kwestia pomocy czarownicom: nawet za wszelką cenę.

Autorka ma swój specyficzny styl, ale łatwo do niego przywyknąć. Łatwo też się przyzwyczaić do tego, że zmienia się narracja - niektóre sytuacje poznajemy oczami Rune, innymi Gideona - więc mamy pełen ogląd sytuacji i motywów: chociaż pewne wydarzenia są mimo wszystko nieoczekiwane.

Przyznam szczerze, że gdy zaczynałam czytać, trochę nie umiałam się wciągnąć, ale czym więcej rozdziałów było za mną, tym bardziej kibicowałam Rune i jej ekipie w tym, aby czarownice w końcu miały prawo bytu - chociaż pojawiały się też informacje o tym, że czarownice posuwały się do zbrodni, więc w sumie większość czytelników może być zmieszana i może nie umieć się określić konkretnie w tej kwestii.

Sama historia osadzona tuż po rebelii tworzy także specyficzny - ale bardzo wyrazisty klimat - który daje konkretną informację: że nigdy nie wiesz, co się wydarzy kilka stron dalej, bo postawy społeczne dalej są żywe - i tak, jak czarownice chcą przetrwać, tak mnóstwo osób chce je dalej zniszczyć. Pokazuje to przepięknie kwestie tego, co dzieje się przy każdych rewolucjach i zmianach społecznych - bo chociaż tutaj na celowniku są istoty magiczne, to taki sam schemat panuje przy każdych takich zmianach: nawet w historii Polski możemy znaleźć mnóstwo takich przykładów, więc cieszę się, że pisarce tak dobrze udało się to oddać.

Podsumowując: "Szkarłatna Ćma" znajduje swoje miejsce w moim sercu - i polecam Wam, żebyście się zapoznali z tą historią.

Jeśli tylko lubicie historie, od których nie można się oderwać, to wiecie już, po co sięgnąć!