Nathalie C. Parker – "Morski ogień"

Autor: Nathalie C. Parker

Tytuł: Morski ogień

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Rok wydania: 2019

Ilość stron: 325

Ocena: 7/10

Opis:

"Morski ogień" to zapierająca dech w piersi opowieść łącząca kobiecą siłę "Wonder Woman" z wybuchową akcją "Mad Maxa: na drodze gniewu".

Gdy jej załoga ginie z rąk krwiożerczych żołnierzy nikczemnego Arica Athaira, zwanych Pociskami, Caledonia Styx musi sama znaleźć swój kurs pośród śmiertelnie niebezpiecznych wód. Dowodzi statkiem „Mors Navis”, którego załoga składa się z podobnych do niej dziewczyn i kobiet, które straciły rodziny i domy przez Arica. Wspólnie starają się nie tylko przeżyć, ale i pozbawić Arica jego floty uzbrojonych po zęby okrętów.

Gdy jednak najlepsza przyjaciółka Caledonii cudem przeżywa atak dzięki jednemu z Pocisków, który wraz z nią próbuje uciec, przywódczyni staje przed dylematem – czy pozwolić mu dołączyć do załogi? Czy chłopak jest kluczem do zniszczenia Arica raz na zawsze... czy też stanowi zagrożenie dla wszystkiego, co zbudowały kobiety z „Mors Navis”?

Wciągający i pełen wartkiej akcji Morski ogień przypomina o potrzebie siostrzanej solidarności i jedności w obliczu ucisku i tyranii.

Recenzja:

Dawno nie czytałam już fajnej fantastyki młodzieżowej, więc pod koniec roku ucieszyłam się, że mogę to zmienić. W moje ręce wpadł Morski ogień, czyli książka z cudowną okładką, która od razu rzuciła mi się w oczy, a jej opis obiecywał wiele. Dlatego z dużym entuzjazmem podeszłam do lektury. Czy morska przygoda się udała?

Caledonia jest kapitaną na statku, którego załogę stanowią same kobiety. Żądne przygód, ale też walki i zemsty, które nie ugną się przed tyranem Ariciem Athairem ani jego Pociskami. Ich celem jest uprzykrzanie im życia jak tylko mogą. Waleczna załoga Caledonii napotyka wiele przeszkód, w czasie których jej przyjaciółka Pisces zostaje ranna i… uratowana przez wroga. Od tamtego czasu życia kapitany i jej grupy zmieniają się na zawsze, bo Pocisk daje im informacje, jakich się nie spodziewały. I szansę na zemstę, której Caledonia pragnie od dnia, w którym straciła całą swoją rodzinę. Tylko czy wrogowi można zaufać… dać się zwieść… ponownie?

Powiem tak: liczyłam na lekką, barwną i pełną walki powieść, a więc ją dostałam. Książkę czytało mi się naprawdę szybko i już pierwsze wydarzenia wywołały we mnie sporo emocji, za co autorce należą się ukłony. Powieść liczy sobie też nieco więcej niż 300 stron, więc można pochłonąć ją naprawdę na jednym wdechu, czemu sprzyja ciągle pędząca akcja, swobodny styl i ciekawe zdarzenia.

Ten wciągający początek ma jednak jeden minus: autorka wrzuciła nas od razu do świata, którego zasady wyjaśniła tylko pobieżnie. I choć nie jestem fanką rozwlekłych wyjaśnień nawet na początku serii, chętnie poznałabym jednak jakiś historyczny rys tego uniwersum, bo samo powiedzenie, że Aric Athair zdobył władzę i światem rządzi dzięki swoim Pociskom to nieco za mało, miałam nadzieję na rozwinięcie jakoś tego wątku, tak się jednak nie stało.

Ten aspekt połączył się też częściowo z innym: autorka fajnie opisała główne postacie, ale tylko te dwie, trzy. Reszta, nawet jeśli pojawiała się częściej, zeszła na zbyt daleki plan, przez co praktycznie się do nich nie przywiązałam. W książce zdarzają się ciężkie sytuacje i ostateczne rozwiązania, mimo to jakoś nie czułam wielkiego smutku na wieść o śmierci jakiejkolwiek postaci. Do głównych się przekonałam, nawet jeśli ich decyzje czasami działały mi na nerwy, to autorka scharakteryzowała je na tyle dobrze, że rozumiałam ich motywy, potrafiłam się wczuć w ich położenie i przymknąć oko na niektóre głupie zachowania.

Wątkiem, który natomiast spodobał mi się najbardziej były więzi i rodzinna atmosfera panująca na pokładzie „Mors Navis”. Załogę stanowiły tam tylko kobiety, ich przywiązanie do siebie i lojalność były naprawdę fajne i świetnie czytało się o tym, jak pójdą za sobą nawet w ogień i ufają sobie bezgranicznie. To naprawdę był świetny zamysł na tę powieść. Tak samo spodobał mi się wątek romansowy, nawet jeśli na początku nie byłam do niego przekonana, to na końcu już kibicowałam mu z całych sił. A tego się nie spodziewałam, bo jestem raczej fanką innego typu bohatera jako tego „wybranka” głównej heroiny.

Morski ogień to pełna ogniście gorących scen walki opowieść o przyjaźni, miłości, zdradzie, poświęceniu i solidarności. Pokazuje siłę więzów rodzinnych, nawet jeśli nie tej „pierwszej” rodziny, i w lekkim stylu przeprawia nas na drugi brzeg, na którym czeka morska fala gotowa zburzyć wszystko, w co do tej pory uwierzyliśmy. Także mimo kilku uwag, naprawdę zakochałam się w tej książce. Opisy morskich wypraw, dokładność w oddaniu realiów pokładowego życia, ciekawe przygody dziewczyn i główny motyw zemsty naprawdę do mnie przemówiły, a zakończenie sprawiło, że nie mogę się doczekać kolejnej części. Na pewno po nią sięgnę, a Wam tymczasem polecam Morski ogień. To kawałek naprawdę fajnej fantastyki młodzieżowej, świeżej i ciekawej, w której zapewne i Wy się zakochacie.