Ursula K. Le Guin - "Kotolotki"

Autor: Ursula K. Le Guin 

Tytuł: Kotolotki 

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka 

Data wydania: 19 maja 2020 

Liczba stron: 192 

Ocena: 9/10 

Opis: 

Pewnego razu mieszkająca w mieście kotka urodziła czworo kociąt. I nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że kociaki miały... skrzydła.

Korzystając z rzadkiej u kotów umiejętności latania, Thelma, Harriet, James i Roger postanawiają udać się w świat, aby go lepiej poznać. Nie wiedzą jednak, że z dala od domu będą czyhać na nie różne niebezpieczeństwa.

Czy znajdą bezpieczne schronienie? Czy spotkają po drodze przyjaciół? A co jeśli trafią w złe Ręce? 

Recenzja: 

Ursuli K. Le Guin przedstawiać raczej nikomu nie trzeba. To jedna z najlepszych pisarek literatury fantastycznej, która w swoich dziełach kryła wiele życiowych prawd oraz odniesień do współczesnych (tudzież zwyczajnie ludzkich) problemów. Prawdę mówiąc, choć bardzo cenię jej twórczość, dopiero niedawno dowiedziałam się o tym, że stworzyła coś dla młodszych czytelników. Jestem jednak przekonana, że Kotolotki to nie tylko lektura dla dzieci, bowiem – podobnie jak inne jej dzieła – oferuje znacznie więcej niż ciekawa historia… 

Wydane przez Prószyński i S-ka Kotolotki kryją w sobie wszystkie cztery części tego cyklu. Jak nie trudno się domyślić już po samej okładce, książka opowiada o przygodach tytułowych postaci – kotów ze skrzydłami. Mierzą się z rozmaitymi zagrożeniami oraz – krótko mówiąc – uczą się na własnych błędach, poznając jasne i ciemne strony życia, próbując rozmaitych rzeczy (nie zawsze rozważnie). Prawdę mówiąc, opowieści te nie są jakoś specjalnie rozbudowane – wszak literatura dziecięca tego nie wymaga – niemniej w ich treści kryje się naprawdę wiele – choćby o naturze ludzkiej - i dorosły z pewnością te smaczki wyłapie. 

- Bycie innym jest trudne – powiedziała Thelma. - A czasami bardzo niebezpieczne. 

Choć dla malucha Kotolotki to nie lada przygoda z nietuzinkowymi bohaterami, ciekawa i – w gruncie rzeczy – wesoła bajka, tak pomiędzy jej wierszami kryje się wiele trudnych spraw. W treści kryją się tematy dotyczące m.in. traumy, chciwości i wykorzystania dla zysków, zagubienia własnego ja, uprzedzeń i stereotypów, nie brakuje też okrutności. Nie rzucają się one na pierwszy plan, ale – przyznam szczerze – w niektórych momentach lektura bardzo mnie zasmuciła i zmroziła. Myślę, że będąc dzieckiem nie zauważyłabym tego i podeszłabym do treści znacznie bardziej pozytywnie, czysto rozrywkowo – Ursula K. Le Guin jest po prostu mistrzynią subtelnego przemycania różnorodności. Nie znaczy to jednak, że świadomość odebrała mi przyjemność z lektury – świetnie bawiłam się przy tej książce i nie raz zaśmiałam! 

Alexander będzie za mną tęsknił, pomyślała. Ale wiedziała, że jakoś się z tym pogodzi, jeśli będzie miał dużo jedzenia. 

Ogromnym atutem Kotolotków jest również jego wydanie. Jest po prostu zachwycające! Twarda oprawa, piękne szycie oraz bajeczne ilustracje S.D. Schlindera dodają całości charakteru oraz uprzyjemniają lekturę. Ta kreska wprost idealnie pasuje do opowieści Le Guin i wręcz nie mogę wyobrazić sobie lepszej szaty graficznej dla tej historii! 

Kotolotki to inteligentna i kapitalna opowieść o uroczych istotach, w których nietrudno się zakochać. Wbrew pozorom, nie jest to lektura jedynie dla dzieci, ale i nastolatkowie czy osoby dorosłe wyśmienicie spędzą z tą książką czas. Jestem przekonana, że każdy, kto sięgnie po ten tytuł, absolutnie zakocha się w latających kotkach Ursuli K. Le Guin oraz cudownych rysunkach Schlindera. Polecam z całego serducha, prawdziwa perełka!