Paweł Radziszewski - "Pomiędzy"

Autor: Paweł Radziszewski

Tytuł: Pomiędzy

Wydawnictwo: Sine Qua Non [SQN]

Data wydania: 7 kwietnia 2021

Liczba stron: 304

Ocena: 10/10

Opis:

Czasami dzieją się cuda, które nie są ani złe, ani dobre, tylko takie…„Pomiędzy”

Na początku był las, w którym obóz rozbijał kolorowy cygański tabor. W podszytej bagnem gęstwinie Cyganie nikomu nie przeszkadzali, mogli więc na chwilę się zatrzymać.

Las należał do Hrabiego, który przegrał go w karty, żeby mieć szczęście w miłości. Zamieszkał w nim młody fornal z Cyganką i niedźwiedziem, który pomógł im zbudować dom pod garbatą gruszą.

W tym domu urodziła się Pola, która pokochała cygańskiego króla i z miłości do niego wyszła za innego. Przybysz ujarzmił bagno, a Cyganie wykopali obraz, który chodził po wsi.

Syn Poli grał na akordeonie pięknie jak Cygan, a jej wnuk, odkąd zgubił się w rowach, miał różne oczy. Każdy z nich szukał swojej drogi przez życie, grzęznąc w błocie i błądząc we mgle.

„Pomiędzy” to historia opowiedziana przez płonące korzenie starych drzew, w której cygańskie bajki przeplatają się z codziennością, a realizm magiczny z groteską. Bohaterowie mają marzenia, które czasami się spełniają, tylko inaczej, niż to sobie wyobrażali. To opowieść o tym, że prawda bywa nie do zniesienia, nawet jeśli się w nią nie wierzy, i o tym, że czasami dzieją się cuda, które nie są ani złe, ani dobre, tylko takie pomiędzy.

Recenzja:

Gdy tylko zapoznałam się z opisem Pomiędzy, debiutu Pawła Radziszewskiego, od razu wiedziałam, że będzie to książka niezwykła. I nie myliłam się, bo tytuł ten z powodzenia mogę dopisać do najbardziej nietuzinkowych lektur w moim życiu – przepełnionych magią wręcz naturalną.

Realizm magiczny to słowa, które idealnie podkreślają klimat tej powieści. Czarodziejskie iskierki tańcują tutaj pomiędzy wersami, od czasu do czasu wkradając się niepostrzeżenie do zdań – niekiedy ujawniają się w wydarzeniach bardziej nierzeczywistych, innym razem w pozornej zwyczajności. Nieco tej magii skrywa się także w samym stylu autora – jest bardzo malowniczy, baśniowy, przyjemnie liryczny, a jego opowieść, choć piękna i nie bez powabu, to historia poruszająca wiele strun w ludzkiej duszy. Pomiędzy wywołało we mnie zarówno nieśmiały uśmiech, jak i głębokie refleksje czy… stan dość depresyjny.

(…) Natomiast opowieści korzeni płonących w ogniu były prawdziwe, co wcale nie oznaczało, że wszystko to wydarzyło się naprawdę.

Zaczynało się od dźwięku płonącego drewna, a potem zjawiały się obrazy. Czasami były też słowa, ale one tylko przeszkadzały. Używali ich jedynie ludzie. Większa część świata obchodziła się bez nich.

Paweł Radziszewski zabiera nas tutaj w pełen tajemnic rejon, wśród sielskich wiejskich klimatów oraz cygańskich zwyczajów. Przedstawia historię ludzi, z którymi można poczuć więź, a i nieco się w niektórych ich problemach utożsamić – dawno nie podeszłam tak empatycznie do żadnych postaci fikcyjnych, bardzo przeżywałam nieszczęścia, które ich spotykały. Można rzec, że zwyczajność tu jest magicznie ukazana – przez poetycki język oraz ciekawą przestrzeń dziejów pokoleń, układających się w zgrabną układankę, a także ukazanie danych bohaterów z wielu perspektyw, czyniąc ich charakterami z krwi i kości, wielowymiarowymi (być może właśnie dlatego do wielu z nich zapałałam sympatią). Sam też motyw cygański jest raczej niespotykany i dodał tej powieści żaru oraz niepowtarzalnego ducha.

Pomiędzy to przepięknie opowiedziana baśń o ludzkich losach – zwyczajnym życiu oplątanym magicznymi korzeniami. Jestem zachwycona zjawiskowym stylem autora, który dodał tej historii jeszcze więcej wyjątkowości oraz niesłychanych barw. Tej książki się nie czyta – z niej się spija piękne słowa, które cieszą serce urokiem, a jednocześnie ranią rodzinnymi tragediami. Posmakujecie tu miłości, zaznacie nienawiści, ale – przede wszystkim – poczujecie najprawdziwszą magię, która jeśli dobrze się przyjrzycie, może skrywa się właśnie teraz, obok Was. Polecam z całego serca!