Laura Sebastian - "Królowa Żaru"

Autor: Laura Sebastian

Tytuł: Królowa Żaru

Wydawnictwo: Zysk i S-ka

Data wydania: 30 kwietnia 2021

Liczba stron: 436

Ocena: 7/10

Opis:

Kiedy dym się rozwiewa i stygną popioły, jeden płonący żar może rozpalić rewolucję… Księżniczka Theodosia przez dekadę była więźniem we własnym kraju. Przemianowana na Księżniczkę Popiołu, znosiła nieustanne nękanie i wyśmiewanie ze strony Kaisera i jego dworu. Chociaż jednak nosiła koronę z popiołu, we krwi Theo płonął ogień. Płynie on w jej żyłach, jako że jest prawowitą spadkobierczynią astreańskiej korony. A jeśli nauczyła się czegokolwiek od swojej matki to tego, że królowa nigdy nie kuli się ze strachu. Teraz już wolna, z niedoświadczoną armią rebeliantów gotowych ją poprzeć, Theo musi oswobodzić zniewolony lud i zmierzyć się z nowym, przerażającym wrogiem: Kaiseriną. Przepełniona magią, której nikt nie rozumie, Kaiserina jest zdeterminowana, by spopielić każdego i wszystko na swej drodze…

PASJONUJĄCE ZWIEŃCZENIE TRYLOGII ZAPOCZĄTKOWANEJ KSIĘŻNICZKĄ POPIOŁU

Recenzja:

   No i doczekałam się. Oto mam dzisiaj moje przemyślenia na temat zwieńczenia Trylogii Księżniczki Popiołu. Niecały rok po premierze poprzedniego tomu w końcu w moje łapki wpadł trzeci i już dzisiaj mogę się z Tobą podzielić tym, jak mi się czytało. 

Theodosia, która była więźniem we własnym kraju i po podróżach, które nie do końca przyniosły to co zamierzała, musi wrócić, ale tym razem ma już plan, który w teorii nie może się nie udać. Theodosia musi uwolnić swój zniewolony lud, ale czeka ją nowy wróg, który jest jeszcze bardziej  niebezpieczny...

Przed rozpoczęciem lektury trochę się obawiałam tego, że niewiele już pamiętam z poprzednich tomów, ponieważ najbardziej istotne fakty załam, ale to wszystko - reszta uleciała. Szybkie przekartkowanie dwóch książek i z odświeżoną wiedzą przystąpiłam do lektury i myślę, że na spokojnie nawet bez tej małej przypominajki dałabym radę sobie wszystko zrozumieć.

Bardzo polubiłam ten świat i trochę przykro mi, że trzeba się z nim pożegnać aczkolwiek myślę, że trylogia ta dostała bardzo dobre zakończenie, bardzo satysfakcjonujące dla mnie i cieszę się, że nie zostało one popsute, bo można było sporo złego tam narobić. 

Przemiana Theodosi na przestrzeni tomów było nieuniknione i całkiem możliwe, że momentami nie byłyśmy w najlepszych stosunkach, jednak w ostatnim tomie zyskała moją sympatię i to przemiana wyszła jej na dobre. Pozostali bohaterowie, to bez większych fajerwerków, byli dobrymi kompanami, jednak bez szczególnych wyróżnień. 

Autorka pisze językiem prostym i bardzo przystępnym. Lubię jej styl pisania i sposób w jaki kreuje swój świat, a później oprowadza czytelnika po nim tak, aby ten nie chciał się stamtąd wynosić. Od samego początku fabuła mnie wciągnęła, a i w tym tomie nie było inaczej. Myślę, że znajdziemy tutaj kilka standardowych schematów dla tego tupu literatury, ale nie są one nachalne, a nawet całkiem dobrze zostały ograne i połączone tak, że całość jest ciekawa w odbiorze. 

Muszę przyznać, że po małym rozczarowaniu przy okazji drugiego tomu, teraz autorka zrehabilitowała się w moich oczach przebiegiem trzeciej części. Jednak wciąż pierwsza najbardziej mi się podobała i najbardziej mnie wciągnęła.

Jeśli masz ochotę sięgnąć po fajną i ciekawą serię fantasy, to polecam Ci Trylogię Księżniczki Popiołu, a jeśli już masz za sobą jeden lub dwa tomy, to chyba nie muszę Ci mówić co masz zrobić, bo warto zaznajomić się z całością i dać szansę kontynuacji, nawet jeśli poprzednie nie przypadły Ci do gustu i jakoś było Ci z nimi nie po drodze.

Z książkowymi pozdrowieniami, 

Klaudia