Anne Malcom - "Doyenne"

Autor: Anne Malcom

Tytuł: Doyenne 

Wydawnictwo: Papierówka

Data wydania: 2021

Ilość stron: 328

Ocena: 5,5/10

Opis:

Nie wiem, jak to jest czuć, doświadczać bólu. Odebrano mi tę zdolność w młodości i uważam to za dar. Uczucia przeszkadzają, kiedy zdobywa się władzę i buduje imperium.

Miałam i jedno, i drugie, lecz jeden moment w ciemnej uliczce zmienił wszystko. To, co gromadziłam przez dekadę, w sekundę zostało mi odebrane.

Silna kobieta u władzy i ochroniarz, który uważa, że jego słowo stanowi prawo – wybuchowa mieszanka!

Recenzja:

Piękna okładka, a do tego opis, który przywołuje we mnie raczej pozytywne zaciekawienie - tyle, że w moich oczach dosyć szybko okazuje się to szopką, bo już po pierwszych stronach wiedziałam, że z "Doyenne" będzie mi trochę nie po drodze - ja lubię silnych bohaterów, ale nie znoszę zimnych suk, a do tego: braku umiejętności przekazywania emocji. Oczywiście trochę później było ciut lepiej, natomiast nie potrafiłam się pozbyć z głowy tego pierwszego wrażenia czytelniczego - które towarzyszyło mi już do końca lektury - i które ostrzegało, że ta książka bywa jednak momentami niedopracowana. W ostatecznym rozrachunku dałam tej pozycji pięć i pół punktu na dziesięć - a po szczegóły zapraszam do dalszej części recenzji.

Charlotte, główna bohaterka, jest zimną suką, która nie pozwala sobie na zbyt dużo emocji, tylko wie, że rozsądek i logika są najważniejsze. W końcu gdyby nie to, że zachowuje się tak, a nie inaczej, nie osiągnęłaby takiego spektakularnego sukcesu. A bez wątpienia - teraz jest wielką szychą. Tyle, że okazuje się, że w międzyczasie ktoś zaczął polować na jej życie. A kiedy już Charlotte myśli, że to koniec - pojawia się ktoś, kto ratuje ją z opresji, zabijając przeciwnika. 

Charlotte nie jest w stanie myśleć o nikim innym niż o facecie, który ją uratował. Ale kobieta zamiast roztrząsać się na temat tego, że ktoś prawie poderżnął jej gardło, zaczyna skupiać się na tym, co robi zawsze - i stara się kontrolować najmniejszy aspekt swojego życia. Przynajmniej do czasu, kiedy po raz kolejny ktoś próbuje ją zabić... Na szczęście tajemniczy mężczyzna, który uratował ją także za pierwszym razem, w pewien sposób czuwa na Charlotte, ale jakoś nie do końca chce zostać jej oficjalnym, opłacalnym ochroniarzem. A nie wiadomo, ile zamachów na życie bohaterki jeszcze się pojawi... Jak to się skończy? Tego dowiecie się tylko z lektury "Doyenne"!

Pomysł na fabułę był - i to z ogromnym potencjałem, ale jakoś w moich oczach nie do końca dobrze zostało to zrealizowane. Głównie dlatego, że praktycznie od samego początku jakoś nie umiałam się wczuć w emocje bohaterów - i nie do końca czasem rozumiałam ich zachowanie i motywy. Nie porwała mnie ta książka, chociaż miała na to ogromną szasnę.

Dużo osób zwraca się pozytywnie w kierunku chemii, którą dało się czuć między bohaterami - ale z racji tego, że ja nie umiałam polubić głównej bohaterki, nie był to mój ulubiony wątek. Ot, niby ta Charlotte pasowała do tej fabuły, ale jakby zrobili ją trochę zbyt władczą, zbyt zimną, żeby faktycznie dobrze się wtopiła do swojego obrońcy - którego polubiłam i rozumiałam już w dużo większym stopniu i zakresie. 

Powieść nie była źle napisana - raczej prostym, lekkim językiem, chociaż jak już wspomniałam wyżej, bez kilku minusików się nie obyło. Mimo wszystko Anne Malcom raczej pod kątem pisania ani nie wywołała we mnie jakiegoś mega pozytywnego wrażenia, ani nie sprawiła, że miałam odłożyć tę książkę na bok. Ot, opisy i dialogi trochę wymagają dopracowania, ale jednak najbardziej dopracowania wymaga to, żeby lepiej przekładać emocje na papier - i według mnie, gdyby tych emocji było więcej, to i dialogi, i opisy byłyby bardziej zjadliwe. 

Dodam jeszcze, że okładka prześliczna - i cieszę się, że wydawnictwo ją zmieniło (i najbardziej cieszy mnie też proces tego, że czytelnik mógł głosować na warianty, bo zdecydowanie wyszło z tego coś pięknego). Dodam też, że nie jestem pewna, czy sięgnę jeszcze w najbliższym czasie po jakąś książkę tej autorki - bo trochę się tego obawiam, skoro ta pozycja średnio mi do gustu przypadła... Czas pokaże! Może akurat na polski nic już tłumaczone nie będzie i odpadną mi dylematy. 

Podsumowując: nie odradzam, nie polecam, decyzję zostawiam Wam! Mnie akurat ta książka średnio do gustu przypadła, ale znam i takich, co ją chwalą pod niebiosa. Także wiecie - to decyzja, czy chcecie zaryzykować, czy jednak nie. Zadecydujcie sami!