Holly Black, Ted Naifeh - "Znak. Mroczne sąsiedztwo. Tom 2"

Autor: Holly Black, Ted Naifeh

Tytuł: Znak. Mroczne sąsiedztwo. Tom 2

Wydawnictwo: Jaguar

Data wydania: 2023

Ilość stron: 128

Ocena: 6/10

Opis:

HOLLY BLACK, autorka bijącego rekordy popularności cyklu Okrutny książę po raz kolejny zaprasza czytelników w niepokojącą podróż do fascynującego świata elfów.

ZNAK to drugi tom graficznego cyklu MROCZNE SĄSIEDZTWO z ilustracjami Teda Naifeha.

Kiedy Rue Silver była małą dziewczynką, widziała, jak kwiaty irysów same chylą się ku jej eterycznej matce, którą wielu uważało za dziwaczkę. Kiedy podrosła, stwierdziła, że nawet jeśli nie potrafi powstrzymać szaleństwa matki, może udawać, że przynajmniej ona nie jest obłąkana…

Dotychczasowe życie Rue legło w gruzach: jej matka okazała się elfową dziedziczką i musiała odejść do królestwa Nieśmiertelnych. Dziewczyna wyrusza na jej poszukiwanie – w samo serce nieludzkiej otchłani. Jednocześnie świat elfów snuje własne plany wobec ludzkich siedlisk i całkiem namacalnie ingeruje w życie Rue, sięgając po kogoś bliskiego jej sercu.

Knowania dziadka, króla elfów, zagrażają rodzinnemu miastu Rue. Dziewczyna zdaje sobie sprawę, że tylko ona może je udaremnić. Teraz sama już nie wie, czy powinna się jeszcze zaliczać do ludzkich istot, czy może już bez reszty przynależy do grona elfów? Gdzie jest jej miejsce i jak ma się odnaleźć między lojalnością i przyjaźnią a magią, jak wytyczyć granicę między miłością a przeznaczeniem?

Recenzja:

Holly Black jest moją ulubienicą - jedną z najlepszych autorek, które piszą historie fantastyczne: ze szczególnym uwzględnieniem opowieści o elfach. Tym razem wraca do nas z akcją, która rozgrywa się w formie komiksowej (za ilustracje odpowiada Ted Neifeh - i stworzył naprawdę niezwykłe obrazki!).

"Znak. Mroczne sąsiedztwo. Tom 2" - tak jak już od razu napisałam, jest to tom drugi: i czytanie pierwszego jest obowiązkowe, żeby wiedzieć, co się dokładnie wydarzyło w tej części.

Stron jest tylko (lub aż) trochę ponad sto: natomiast ja wręcz pożarłam wzrokiem ten komiks i gdzieś ze trzydzieści minut zajęło mi zapoznawanie się z treścią. Czułam niedosyt: przyznam szczerze. Bo mimo wszystko akcja wcale nie porusza się aż tak bardzo szybko - i z jednej strony spoko, bo to oznacza, że zanim się skończy ta konkretna opowieść, to jeszcze trochę czasu upłynie - a z drugiej strony: wolałabym jednak ciut bardziej obszerne te tomy. 

Rue - główna bohaterka - w dalszym ciągu ma kłopoty, związane szczególnie z kwestią tego, że okazało się, że jej matka nie jest człowiekiem: tylko elfem - i że kraj elfów chce się upomnieć o to, co jego - przez co Rue ciągle ma wiele na głowie i ciągle ryzykuje życiem zarówno swoim, jak i swoich bliskich. 

Dziadek Rue jest królem elfów i ma swój plan - przejęcia miasta, by zrobić je takim punktem gromadzącym typowo istoty magiczne. Tyle, że do swojego planu bardzo chciałby wykorzystać swoją wnuczkę...

Mówiąc w skrócie: mam wrażenie, że dużo to się dopiero zacznie dziać - i jednocześnie mam wrażenie, że gdyby to była pełnowymiarowa powieść, to przy czytaniu bawiłabym się jeszcze lepiej.

Mimo wszystko wydaje mi się, że jest to jeden z lepszych komiksów dotyczących fantastyki, a już szczególnie elfów, jakie miałam okazje czytać. Jeśli jesteście fanami Holly Black lub ciekawych komiksów, to myślę, że "Znak. Mroczne sąsiedztwo. Tom 2" przypadnie Wam do gustu.

Czy żałuję, że zapoznałam się z treścią? Nie. Jedyne, czego żałuję, to fakt, że się bardziej nie delektowałam czytaniem - i większym wpatrywaniem się w te cudne ilustracje: bo akurat styl Teda Naifeha bardzo pasują historii o elfach - takiej bardziej mrocznej.

Fajne jest też to, że oprócz dialogów, jest sporo momentów związanych z opisem przeżywania uczuć i emocji przez Rue - a czasem nawet podkreślone jest to, jak wiele emocje przeżywają jej bliscy: szczególnie przyjaciele, ale też jej tata wraz ze swoją partnerką.

Czy planuje zapoznhać się z kolejnym tomem? Tak. Bez wątpienia. Ale nie wiem w tym momencie nawet, kiedy planuje się on w Polsce ukazać: pewnie będę informować na social mediach, jak się czegoś dowiem.

Na tę chwilę jestem w stanie tylko po raz kolejny podkreślić, że fani takiej formy nie będą zawiedzeni!

Podsumowując: odpowiedzcie sobie pytanie, czy macie ochotę, czy raczej wolicie tym razem odpuścić na rzecz powieści pełnowymiarowej.