Ruby Dixon - "Kochanek barbarzyńca"

Autor: Ruby Dixon

Tytuł: Kochanek barbarzyńca

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka [współpraca]

Data wydania: 2024

Ilość stron: 416

Ocena: 7,5/10

Opis:

Dwanaście kobiet uprowadzonych między gwiazdy. Błękitni kosmici, którzy oddaliby wszystko za miłość. Gorące romanse na lodowej planecie, gdzie Ziemianki próbują przeżyć… i się nie zakochać.

Kira znalazła się wśród dziewcząt, które zostały porwane przez obcych i porzucone na pastwę losu na błękitnym pustkowiu, mimo to udało im się znaleźć szczęście w ramionach uroczych niebieskich kosmitów, którzy za wszelką cenę pragną uszczęśliwić nowe partnerki. Jeden z mężczyzn, Aehako, okazał już zainteresowanie Kirą, nie wie jednak, że jego wybranka skrywa pewien sekret, a może nawet kilka. Dziewczyna jest przekonana, że Aehako nigdy by jej nie pokochał, gdyby znał prawdę. Boi się też, że porywacze mogą wykorzystać implant wszczepiony w jej ucho, by namierzyć ją i jej najbliższych. Obecność Kiry stanowi niebezpieczeństwo dla niebieskiego plemienia, ale czy miłość nie jest po to, by pokonywać wszelkie przeszkody?

Recenzja:

To już trzeci tom cyklu - a ja dalej uważam to za moje guilty pleasure - bo jak można inaczej nazwać to, że czytając romans między ludzką kobietą a kosmitą, momentami bawię się do łez, a innym razem mam rumieńce na twarzy?

Jeśli liczycie na literaturę górnych lotów, to "Kochanek barbarzyńca" raczej się Wam nie spodoba, ale jeśli macie otwarte umysły i potrzebujecie trochę relaksu przy ciekawej fabule, to wiecie już, po co sięgnąć - szczególnie, że mimo sporej dawki erotyzmu, mamy tu nawet wątki stricte związane z intrygami, tajemnicami i sensacyjnymi zagrywkami opartymi o ryzykowanie życie...

Przejdźmy jednak do konkretów, czyli zróbmy wprowadzenie do fabuły!

Kira wie, że nigdy nie będzie szczęśliwa na nowej planecie - bo pomimo tego że jest ktoś, kto okazuje jej zainteresowanie - i kim ona także jest zainteresowana - khui wewnątrz niej, który decyduje, z kim zwiąże się na stałe, milczy. Kira wie, że jest to spowodowane tym, że przez komplikacje chorobowe w dzieciństwie jest bezpłodna - i że symbiont nie połączy ją z kimś, komu nie mogłaby zapewnić założenia rodziny. 

Do tego wszystkiego Kira dalej ma swego rodzaju nadajnik-translator na uchu, słyszy wszystko w odległości jakiegoś kilometra, co bardzo przeszkadza jej w codziennym funkcjonowaniu. A już szczególnie przeszkadza jej to, że jej porywacze mogliby ją dzięki temu wyśledzić i zagrozić plemieniu, z którym teraz mieszka.

Przeciwieństwem do smutnej Kiry jest Aehako, lokalny flirciarz i śmieszek, który stara się żyć z dnia na dzień - i którego z jakiegoś powodu bardzo interesuje Kira, bo ma nadzieję, że uda mu się poprawić jej humor. Chociaż na co dzień zajmuje się polowaniami, znalazł czas, by zgodnie z sugestią Liz, dziewczyny z ziemi, dać Kirze prezent na rozpoczęcie zalotów. Mówiąc wprost - nikt by się nie spodziewał tego, co wystrugał Aehako, ale już w tamtym momencie wiedziałam, że uwielbiam tę postać.

Później jest tylko więcej motywu marudy i słoneczka - gdzie jednak naszym słoneczkiem tym razem jest gorący, męski towar... Może gdybym jeszcze wspomniała, że Kira jest dwudziestodwuletnią dziewicą, która chciała czekać na swojego księcia z bajki, zamiast na szybki flirt, to tym bardziej bym Was zaintrygowała?

"Kochanek barbarzyńca" wciąga od pierwszej do ostatniej strony i już nie mogę się doczekać, kiedy sięgnę po kolejny tom: myślę, że kolejny będzie o Harlow, ale mogę się mylić: a wolę nie wchodzić by doczytać w internecie, bo boję się, że sobie zaspojleruję, co by okropnie mnie zraniło!

Jeśli macie więc otwarte umysły, dużą tolerancję międzyrasową i nie boicie się, że pewne erotyczno-kosmiczne sceny będą dla Was obrzydliwe i niesmaczne, to sięgnijcie po "Kochanek barbarzyńca"!

Od razu dodam, że książka zdecydowanie jest plus osiemnaście, gdyż w pewnym momencie scen seksu jest bardzo dużo - i są one dosyć dokładnie opisane, ale według mnie raczej ze smakiem niż z chęcią obrzydzenia komuś całej pozycji.

Co więcej, podkreślam w dalszym ciągu, że bohaterów "Kochanek barbarzyńca" da się lubić - ale nie jestem w stanie wybrać swojej ulubionej pary z tych trzech tomów, które są już za mną. I tak - przypominam też, że to jest trzeci tom i niestety trzeba czytać od początku, żeby wiedzieć w ogóle o co chodzi i się nie pogubić.

Mimo wszystko uważam, że nie był to zmarnowany czas i że poznawanie tej historii było wręcz odwrotnie - czasem, który bardzo mnie zrelaksował. chociaż jak w pewnym momencie robiłam kolację i puściłam tę pozycję na Legimi w wersji audiobooka, to mój mąż pytał mi się, co to w ogóle ma być i dlaczego wybrałam fabułę dosłownie nie z tej ziemi. Cóż, jego strata - dla mnie, jako fanki romansów, było to coś zdecydowanie odświeżającego.

Podsumowując: według mnie, jeśli nie czujecie się przerażeni w tym momencie, a raczej zaintrygowani, to warto dać szansę i przeczytać!