Dolores Reyes - „Ziemiożerczyni”

Autor: Dolores Reyes

Czyta: Monika Chrzanowska

Tytuł: Ziemiożerczyni

Wydawca: MOVA

Długość: 4 godzin 13 minut

Ocena: 9,5/10

Opis:

Magiczny realizm prosto z obrzeży Buenos Aires. Liryczna i brutalna powieść balansująca na granicy przerażającej rzeczywistości i ludowych wierzeń.

„Dlaczego ja, ziemio?”

Kiedy była małą dziewczynką, połknęła ziemię i doznała wizji, jak ojciec bije matkę na śmierć. Wtedy Ziemiożerczyni odkryła w sobie niezwykły dar, który wyznaczył jej życiu nową ścieżkę.

Wieść o lokalnej jasnowidzce roznosi się po okolicy. Kolejni krewni zaginionych osób stają przed nią z garstką ziemi i nadzieją na poznanie prawdy.

Jednak w miejscu, gdzie zaniedbanie i niesprawiedliwość względem kobiet wypływają z każdego zakątka, nie ma przyzwolenia na prawdę.

Recenzja:

Ziemiożerczyni była moim TBR już od dawna i nawet zakupiłam egzemplarz, który nieśmiało czekał na swoją kolej na półce. Gdy jednak zobaczyłam ten tytuł w w zasobach audioteki, nie mogłam sobie odpuścić wysłuchania tej historii. I… nie mam pojęcia dlaczego tak długo z tym zwlekałam, bo ta opowieść jest przepysznie niepokojąca i zjawiskowo liryczna!

Jeśli mnie nie słuchają, połykam ziemię. Przedtem połykałam dla siebie, ze złości, bo to ich denerwowało i zawstydzało. Mówili, że ziemia jest brudna, że będę miała spuchnięty brzuch jak ropucha. (…) Później zaczęłam jeść ziemię dla innych, którzy chcieli mówić. Dla tych, którzy już odeszli.

Książka jest niesamowicie klimatyczna – pani Monika Chrzanowska fenomenalnie oddała tutaj osobisty aspekt tej opowieści (osobisty dla narratorki) oraz tajemniczą atmosferę grozy weń panującą. Całość wypada bardzo surowo, czemu nie można się dziwić – wszak opowiada o ogromnym spektrum przemocy oraz… obojętności. Cały obraz jest bardzo mroczny – jak możecie wyczytać w opisie, tytułowa Ziemiożerczyni jako dziewczynka zjadła nieco ziemi z grobu matki i doznała wizji, w której okazało się, że za jej śmierć odpowiada ojciec. Po tych wydarzeniach pomaga dowiedzieć się innym, co przytrafiło się ofiarom morderstw lub zaginięć, a ich losy… nie należą do przyjemnych wizji…

Całość jest dość przygnębiająca, ponieważ autorka pozostawia tutaj wiele niedopowiedzeń – nie wiemy, jak kończą się poszczególne sprawy, czy winni ponieśli karę, czy dopadła ich sprawiedliwość, czy nadeszły jakieś zmiany. Choć przemoc i niesprawiedliwość zdaje się być tutaj motywem przewodnim, tak najbardziej wybrzmiewa tutaj wspomniana już obojętność - taką postawę przybiera również nasza Ziemiożerczyni. Dolores Reyes umiejętnie porusza trudne tematy w sposób bardzo osobliwy, a jednak mocno trafiający do czytelnika, a ubarwienie całości o realizm magiczny nie psuje w żaden sposób wrażeń, być może jeszcze bardziej wkrada się w umysł czytelnika przez wieloznaczność „ziemi”. Co więcej, choć nie jest to problematyka łatwa, a i obfituje w brutalność, dzięki nieskomplikowaniu i pięknemu liryzmowi słuchało mi się tej historii nadzwyczaj przyjemnie i… absolutnie zakochałam się w tej książce…

Ziemiożerczyni to poetycka i budząca multum emocji opowieść, która na długo zostanie w mojej pamięci. Jest mroczna i niepokojąca, wręcz odrobinę wprawiająca czytelnika w stan bezradności i beznadziejności, a jednocześnie swoiście piękna, ujmująca, pochłaniająca. Jeśli lubicie historie nieszablonowe, zmuszające do refleksji, zaskakujące i dosłownie uderzające – polecam z całego serca! Jestem przekonana, że pokochacie tę książkę – a także odrobinę znienawidzicie, acz – choć może trudno w to uwierzyć – w pozytywnym aspekcie.

Dziękuję Audiotece za możliwość zapoznania się z tą historią! 💓