Jakub Korus - "Surogatki. Historie kobiet, które rodzą "po cichu""

 

Autor: Jakub Korus 

Tytuł: Surogatki. Historie kobiet, które rodzą "po cichu" 

Wydawnictwo: ZNAK

Data wydania: 2021

Ilość stron: 400

Ocena: 8/10

Opis:

Magda ma 43 lata. Razem ze swoim mężem Gabrielem mieszka w Hiszpanii. Od dawna starają się o dziecko. Surogacja jest ich ostatnią szansą na pełną rodzinę.

Polina ma 27 lat, męża i dwoje dzieci. Na zostanie surogatką zdecydowała się mimo wątpliwości partnera, po to aby utrzymać rodzinę i zapewnić dzieciom edukację.

Malutką Bridgette urodziła matka zastępcza, imigrantka z rejonu Doniecka. Para Amerykanów zrezygnowała z adopcji, gdy dowiedziała się o nieuleczalnej chorobie dziewczynki. Dziecko pozostawiono w szpitalu.

W maju 2020 roku cały świat obiegło zdjęcie sali szpitalnej z ponad stoma noworodkami czekającymi na swoich rodziców. Niemowlęta, urodzone przez surogatki, zostały na kilka miesięcy uwięzione na terenie Ukrainy z powodu lockdownu. Władze kraju i kliniki rozkładały ręce, a tragedia nowo narodzonych dzieci wywołała ogólnoświatową dyskusję na temat surogacji.

Jakub Korus dotarł do surogatek i rodzin adopcyjnych, a także rozmawiał z pośrednikami europejskiego podziemia surogacyjnego, chcąc przełamać tabu i zrozumieć, dlaczego to kontrowersyjne dla wielu osób zjawisko dla milionów ludzi może być ostatnią deską ratunku.

To dziennikarskie śledztwo jest również wyjątkową opowieścią o kobiecym ciele, poruszającą i prawdziwą dzięki jej bohaterkom.

Recenzja:

Ostatnio czytałam książkę, która tyczyła się surogacji - i która bardzo mnie tematyką zaciekawiła pod kątem: "jak często coś takiego się zdarza w prawdziwym życiu, a ja tego nie dostrzegam?". Gdy zobaczyłam w zapowiedziach reportaż Jakuba Korusa - od razu chciałam sięgnąć po tę pozycję - i tak się właśnie stało. 

Na początku autor daje swego rodzaju wstęp - z 2020 roku, więc to są bardzo aktualne dane. Odwołuje się on do ukraińskich działań w kwestiach związanych z tym, jak koronawirus i lockdown pokazał, na jak wielką skalę działają surogatki - które praktycznie rodziły dzieci dla ludzi z całego świata. Już samo to było dosyć wstrząsające - i dawało sporo do myślenia, ale dalej niektóre historie były jeszcze mocniejsze, jeszcze bardziej szokujące, jeszcze bardziej wywoływały emocje. 

Później pojawiają się historie surogatek - i to bardzo różne historie. Nie jest to jednowymiarowy reportaż, który pokazuje matki zastępcze w czarno-białych kolorach. W tym reportażu pojawiają się różne powody, różne przesłanki tego, aby ktoś szukał surogatki - i aby surogatka chciała urodzić komuś dziecko. 

Jakub Korus zrobił kawał dobrej roboty - bo co jak co, ale tak rzetelnie zebrane dane i tak dobrze to opisał. Od tej pozycji wręcz nie da się oderwać - jak ja ogólnie średnio sięgam po reportaże, to jednak w tej książce wręcz się zakochałam, bo poruszyła mnie ona do głębi - i do tego wszystkiego jestem przekonana, że długo o niej nie zapomnę. 

"Surogatki. Historie kobiet, które rodzą "po cichu" to także świetnie wydana pozycja pod kątem technicznym - wydawnictwo postarało się, aby wszystko było bardzo czytelne - i żeby wszystko, co jest ważne, bardzo rzucało się w oczy. Pod tym kątem daję bardzo dużego plusa!

Samo to, że reportaż ten liczy sobie około czterystu stron, to sprawia, że czytelnik ma sporo historii do odkrycia i sporo informacji, o których powinien się dowiedzieć - bo w sumie ta pozycja bardzo otwiera oczy na tę kwestię - tyle, że właśnie bardziej uświadamia, jak wielka skala tej surogacji jest - i że niektóre państwa na nią pozwalają, a niektóre starają się zamykać oczy i udawać, że to się pod ich nosem nie dzieje. 

Nie chcę zdradzać zbyt wielu szczegółów też dotyczących konkretnych historii, ale już od samego początku zaczynamy z grubej rury - bo historia Poliny jest naprawdę chwytająca za serce. Szczególnie pod kątem tego, jak została potraktowana - i jak to mogło się skończyć, gdyby ona sama nie zareagowała w porę... 

Podsumowując: piękna okładka, ciekawy opis, intrygująca tematyka - według mnie to "must read", bo to naprawdę jeden z najlepszych reportaży, jakie czytałam od bardzo dawna. Całkowicie przepadłam przy tej historii - jak zaczęłam ją czytać, to nie mogłam dosłownie się oderwać. Także naprawdę gorąco polecam!