Mariana Enriquez - "Niebezpieczeństwa palenia w łóżku"

Autor: Mariana Enriquez

Tłumaczenie: Marta Jordan

Tytuł: Niebezpieczeństwa palenia w łóżku

Wydawnictwo: ECHA [Czarna Owca]

Data wydania: 23 marca 2022

Liczba stron: 368

Ocena: 9/10

Opis:

Oprócz zupełnie nowych opowiadań polskie wydanie zawiera również historie z tomu "To, co utraciłyśmy w ogniu" wydanego przez Wydawnictwo Czarna Owca w 2017 roku.

"Niebezpieczeństwa palenia w łóżku" to pierwszy tom opowiadań Mariany Enriquez, który w oryginale ukazał się już w 2009 roku. W zawartych w nim historiach widać elementy, które uczyniły z autorki jeden z najbardziej charakterystycznych głosów literatury argentyńskiej: fascynujące postacie z różnych światów, śmiałe społeczne diagnozy i mieszaninę horroru z miejskim realizmem.

Budzące dreszcze grozy opowieści to jednak tylko jedno oblicze skondensowanej prozy Argentynki. Strach to zaledwie pretekst do zbadania takich kwestii jak poczucie winy, patriarchat czy historia Argentyny. Horror jest tu próbą opisu codziennej obcości i odchyleń od normy.

Edgar Allan Poe - "Opowiadania prawie wszystkie"

Autor: Edgar Allan Poe

Tytuł: Opowiadania prawie wszystkie

Wydawnictwo: Marginesy

Data wydania: 14 kwietnia 2021

Liczba stron: 594

Ocena: 10/10

Opis:

Edgar Allan Poe – prekursor horroru i opowiadań detektywistycznych. Żył krótko i burzliwie, zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach, a osiągnięcia literackie okazały się nadzwyczaj trwałe. Jego utwory cieszą się niesłabnącą popularnością i powoli zdobywają uznanie również w kręgach akademickich. Sama postać amerykańskiego twórcy silnie oddziałuje na współczesną kulturę popularną, o czym świadczy niedawno nakręcony film osnuty na tajemniczych okolicznościach jego śmierci, a także obecność Poego w serialach telewizyjnych i kreskówkach. Jego twórczość silnie inspirowała i nadal inspiruje grafików, malarzy i muzyków. H.P. Lovecraft mówił o nim: "Bóg fikcji literackiej".

Teraz Poe powraca w mistrzowskim przekładzie. Sławomir Studniarz, uhonorowany Nagrodą "Literatury na Świecie", znakomicie oddaje walory językowe i literackie oryginału. Gratka dla miłośników grozy, budzący dreszcz powrót do źródeł – trzydzieści dziewięć opowiadań, będących prawdziwą mieszanką wybuchową, która nieustannie zniewala kolejne pokolenia czytelników.

Naomi Novik - "Mroczna wiedza"

Autor: Naomi Novik

Tytuł: Mroczna wiedza

Cykl: Scholomance

Wydawnictwo: Rebis

Premiera: 13 kwietnia 2021

Liczba stron: 336

Ocena: 9/10

Opis:

Scholomance to szkoła, w której nie ma nauczycieli, wakacji ani przyjaźni między uczniami – tylko strategiczne sojusze. Przetrwanie jest ważniejsze od stopni, gdyż młodzi magowie nie mogą opuścić szkoły, aż ją ukończą lub zginą. Obowiązujące w Scholomance zasady są proste: nie można chodzić samotnie po korytarzach i trzeba się strzec potworów, które czają się wszędzie. Poza tym niektórzy uczniowie praktykują czarną magię, a nawet mordują innych, żeby zwiększyć swoje szanse przeżycia.

Galadriel Higgins, zwana El, potrafi stawić czoło niebezpieczeństwom czyhającym w Scholomance, ponieważ ma ogromną moc. Mogłaby bez trudu pokonać wszystkie grasujące potwory. Problem polega na tym, że równie łatwo mogłaby także zabić pozostałych uczniów…

Alvin Schwarz - "Więcej upiornych opowieści po zmroku"

Autor: Alvin Schwarz 

Tytuł: Więcej upiornych opowieści po zmroku 

Wydawnictwo: Zysk i S-ka 

Data wydania: 29 października 2019 

Liczba stron: 136 

Ocena: 8/10 

Opis: 

Alvin Schwarz po raz kolejny zabiera czytelników w każdym wieku w świat niesamowitych opowieści. W tym tomie znajdziecie historie jeszcze bardziej mroczne, których puenta wywołuje zimne ciarki i nieprzyjemne uczucie niepokoju. 

Dusze nieszczęśników, którzy nie zdają sobie sprawy z tego, że są martwi. Zmarli powstający z grobów i wyruszające w rejs statki pełne duchów, zjaw i niewyjaśnionych zdarzeń. Czym zasłużyła sobie załoga statku "Pride" na wieczne potępienie? Jaką tajemnicę skrywa stara "Gertrude Spurshoe" i żeglarz nazywany McLarenem? 

Nie zabraknie również psów i kotów z piekielnych czeluści, gnijących narzeczonych jakby rodem z filmów Tima Burtona czy sytuacji z pogranicza jawy i snu. I choć czasami podczas czytania uśmiechniecie się, czasami przewidzicie zakończenie, to każda z opowieści może przerazić do szpiku kości. Wystarczy tylko, że zgasicie światła i pozwolicie, by Jeannie, Daisy czy Cyganka z bębnem przybyli… 

Alvin Schwartz - "Upiorne opowieści po zmroku"

Autor: Alvin Schwartz 

Tytuł: Upiorne opowieści po zmroku 

Wydawnictwo: Zysk i S-ka 

Data wydania: 13 sierpnia 2019 

Liczba stron: 150 

Ocena: 7/10 

Opis: 

Witamy w przerażającym świecie "Upiornych opowieści". Czy jesteś wystarczająco odważny, by je przeczytać? 

"Upiorne opowieści po zmroku" zawierają jedne z najbardziej przerażających opowieści o makabrze, mrocznej zemście i nadprzyrodzonych wydarzeniach wszech czasów. Chodzące zwłoki, tańczące kości, szaleńcy z nożami i ucieczki krętymi uliczkami przed śmiercią – wszystkie te motywy znajdziemy w tym mrożącym krew w żyłach zbiorze opowieści o duchach. 

Klasyczna kolekcja niesamowitych opowieści, zebranych i opowiedzianych przez zbieracza folkloru Alvina Schwartza i zilustrowanych przez cenionego artystę Stephena Gammella. 

Rafał Kuleta - "Krótkie dni i noce"

Autor: Rafał Kuleta

Tytuł: Krótkie dni i noce

Wydawnictwo: Novae Res

Data wydania: 2011

Liczba stron: 340

Ocena: 8/10

Opis:

Drabble. Utwory ekstremalnie krótkie, dokładnie na 100 słów. Te zawarte w niniejszym zbiorze są jak nagłe uderzenia pioruna, jak błyski błyskawicy, walnięcia młotem pneumatycznym w nieświadomy niczego umysł.

Rafał Kuleta zaprasza do klaustrofobicznego, nadrealnie odrealnionego świata pełnego horroru, koszmaru, grozy, makabry, groteski, przemocy, surrealizmu, zamkniętych pomieszczeń i nawiedzonych słów. Wszyscy znamy ten świat, gdyż wszyscy w nim żyjemy. W niniejszym zbiorze ukazane jest jego prawdziwe oblicze zaobserwowane i opisane w mrocznym wnętrzu autobusu, w jelitach SKM, na wykrwawionym łonie plaży, w koszmarnej drodze na opuszczoną uczelnię, w martwym sklepie, dawno nieistniejącym kinie, na rozwijającym macki molo...

Recenzja:

Na "Krótkie dni i noce" natrafiłam całkowicie przypadkiem, szukając zupełnie czegoś innego w miejskiej bibliotece. Opis i znajdujące się wewnątrz ilustracje zaintrygowały mnie jednak na tyle, że bez wahania zabrałam ów książkę do siebie na miły (albo raczej makabryczny) wieczór.

Ten niepozorny zbiór opowiadań skrywa w sobie dokładnie 333 historii, których surrealizm ujawnia się dopiero w ostatnich zdaniach tekstu. Co ciekawsze, każde z nich zawiera w sobie jedynie 100 słów. Myślę, że to bardzo duży pozytyw dla twórczości Rafała Kulety i dodatkowo intryguje czytelnika sięgającego po "Krótkie dni i noce". Sama dotychczas nie miałam przyjemności spotkać się z drabble i uważam to za bardzo ciekawe doświadczenie, a co najmniej zapadające w pamięć.

Jednak, o "Krótkich dniach i nocach" nie zapomnę nie tylko ze względu na ich formę. Opowiadania te bardzo silnie oddziaływały na moją wyobraźnię, przyprawiały o gęsią skórkę i histeryczny śmiech jednocześnie. Naprawdę, czytając tę książkę po prostu... bałam się. Większość z nich wywoływała we mnie irracjonalny strach, a ich różnorodność i pomysłowość autora przyprawiały o zimne dreszcze. Świat przedstawiany przez Rafała Kuletę był po prostu dla mnie jednym wielkim szaleństwem, a makabryczności i grozy zawartych w nim nie powstydziłby się nawet sam Edgar Allan Poe. Całości dopełniły niesamowite ilustracje Olgi Kołodziejczyk i Anny Jarmołowskiej. Ów grafiki wywołały we mnie dość mieszane uczucia, bo czy ociekającą grozą obrazy można nazwać pięknymi?

Za tymi drzwiami nie doświadczy pan niczego poza niewyobrażalnym bólem. Pokój zamieszkują istoty, których nawet Piekło nie chce.

Dlatego też, "Krótkie dni i noce" polecam przede wszystkim osobom, którym nie straszne są koszmary, mają doprawdy silne nerwy i... nie mają dzieci, gdyż i one udział mają w tej groteskowej makabrze. Bez wątpienia, po tej lekturze, nie spojrzycie już na telefon komórkowy, czy domek z kolorowych klocków w ten sam sposób, co zaledwie dzień wcześniej...

Chips Hardy - "Poluj, bo upolują Ciebie"

Autor: Chips Hardy

Tytuł: Poluj, bo upolują Ciebie

Wydawnictwo: Amber

Data wydania: 2008

Liczba stron: 256

Ocena: 5/10

Opis:

Pulp Fiction w świecie zwierząt.

Przygotuj się na szok! Będzie strasznie i śmiesznie. Bedzie krew, okrucieństwo i walka o przetrwanie. I bardzo dużo czarnego humoru...

Poluj, bo upolują ciebie, przewrotna i szokująca, a zarazem okrutnie szczera metaforyczna proza, to powieść Chipsa Hardy'ego - uznanego brytyjskiego dramaturga, producenta i scenarzysty telewizyjnego i teatralnego, laureata prestiżowej British Comedy Award.

Recenzja:

Jako mała dziewczynka uwielbiałam bajki Ezopa, zarówno ze względu na ich morał, jak i wszechobecność zwierząt. Dlatego też, słysząc o książce "Poluj, bo upolują Ciebie", oscylującą pomiędzy przygodami "wrednego" gronostaja, a metaforyczną prozą, bez wahania zdobyłam dla siebie własny egzemplarz. W końcu jestem już dużą dziewczynką, więc wypadałoby sięgnąć po "bajki dla bardziej dorosłych", prawda?

"Poluj, bo upolują Ciebie" jest niczym innym, jak rokiem z życia gronostaja Maksa. Poznajemy wydarzenia z każdego miesiąca egzystencji ów bohatera, a także inne postaci, jak choćby sowę Catherine, czy specyficznych braci Briana i Raya, którzy są wronami. Cała powieść nawiązuje do walki o przetrwanie i praw, którymi rządzi się świat zwierząt, jednakże w futrzanych (tudzież pierzastych) bohaterach, bez trudu czytelnik może odnaleźć karykatury współczesnych ludzi, a być może nawet siebie samego.

Niestety, mimo moich szczerych chęci i bardzo pozytywnego nastawienia, z trudem przebrnęłam przez całą książkę. Miała kilka zabawnych i doprawdy wciągających momentów, jednakże przez większość czasu zwyczajnie mnie nudziła. Bardzo spodobało mi się za to to, że Chips Hardy nie pozwalał czytelnikowi na żadne sentymenty względem postaci. Uśmiercał bohaterów niczym autor "Gry o Tron", a właściwie, jak to w świecie zwierząt, pozwalał na ich... pożarcie.

- Jestem głodny!

- Ja też - ze zrozumieniem powiedział Maks i odgryzł mu głowę.

Kolejną wadą "Poluj, bo upolują Ciebie" jest multum bohaterów. Wciąż gubiłam się w ich imionach, co doprowadzało mnie momentami do szewskiej pasji. Myślę, że gdyby autor zmniejszył ich ilość, bądź przywiązywał większą wagę do charakterystyki postaci, wyszłoby to na lepsze, a przynajmniej zaoszczędziłby czytelnikowi nieco nerwów. Muszę jednak przyznać, że niektóre fragmenty ów powieści były doprawdy pomysłowe i niezmiernie intrygujące, tak samo postacie, a chwile makabry... No cóż, czasem lepiej nie wiedzieć, co autor mógł mieć na myśli.

Tak więc, "Poluj, bo upolują Ciebie" polecam przede wszystkim miłośnikom nietypowych powieści i czarnego humoru. Warto po tę książkę sięgnąć, choćby dla dwóch wspaniałych ilustracji na pierwszej i ostatniej stronie. Według mnie są największym plusem całości.